Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης...

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συγχαίρει την επιτροπή του Δήμου Θεσσαλονίκης καθώς και όλους όσοι εργάστηκαν για την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης ως Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας για το έτος 2014.
Ως πολιτιστικός θεσμός άρρηκτα δεμένος με την πόλη της Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου πρόκειται να συμμετάσχει μελλοντικά στο πλέγμα των δραστηριοτήτων που θα πλαισιώσουν τη Θεσσαλονίκη ως Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας. Το Φεστιβάλ θα στηρίξει τις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις που θα υλοποιηθούν στο αντίστοιχο πρόγραμμα ενεργειών, προβάλλοντας το νεανικό προφίλ της πόλης και παρέχοντας στους νέους ανθρώπους ευκαιρίες για δράση, συμμετοχή, δημιουργία.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΩΝ ΤΗΛΕΦΩΝΙΩΝ
(Μέχρι να τα πετάξουμε ΟΛΑ στα άχρηστα, και να ησυχάσουμε μια για πάντα!..)
Αν τηλεφωνήσει στο κινητό σας κάποιος που θα σας πει ότι είναι τεχνικός εταιρείας, ότι κάνουν έλεγχο στο τηλέφωνό σας και ότι θα πρέπει να πατήσετε #90 ή 09# ή ... οποιονδήποτε άλλο αριθμό : ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΤΗΣΕΤΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΡΙΘΜΟ.
Πρόκειται για κάποια εταιρεία-απάτη που χρησιμοποιεί κάποια συσκευή, η οποία μόλις επιλέξετε τους παραπάνω αριθμούς, μπορεί να μπει στην κάρτα SIM και παίρνουν τηλέφωνα με δική σας χρέωση .
Επίσης, αν σας στείλουν μήνυμα από μια εταιρία με αριθμό 54300 , μην το ανοίξετε, γιατί σας θεωρούν αυτόματα πελάτη και σας στέλνουν καθημερινά μηνύματα που τα χρεώνουν με 1,6 Εuro το καθένα!

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 4-13 Νοεμβρίου 2011

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΟΥ 52ου ΦΚΘ
Η Κριτική Επιτροπή για το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποτελείται από τους:
Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής:
· Λόρενς Κάρντις, Ανώτερος Επιμελητής Κινηματογράφου του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης (ΗΠΑ)
Μέλη της Κριτικής Επιτροπής:
· Χισάμι Κουρόιβα, παραγωγός και αντιπρόσωπος πωλήσεων (ΗΠΑ)
· Σιτόρα Αλίεβα, σκηνοθέτιδα, μοντέρ (Ρωσία)
· Φρεντερίκ Μπουαγιέ, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του Les Arcs (Γαλλία)
· (…) (Ελλάδα)

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
• Βραβείο Καλύτερης ταινίας-Χρυσός Αλέξανδρος (20.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:
ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΣΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ της Αγγελίνα Νικόνοβα, Ρωσία, 2011
• Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος (10.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:
ΟΓΔΟΝΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ του Βάτσλαβ Κάντρινκα, Τσεχία, 2011
• Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής για πρωτοτυπία και καινοτομία – Χάλκινος Αλέξανδρος (5.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:
ΠΟΡΦΙΡΙΟ του Αλεχάντρο Λάντες, Κολομβία-Ισπανία-Ουρουγουάη-Αργεντινή-Γαλλία, 2011
• Βραβείο Σκηνοθεσίας στον: Μαρκ Τζάκσον για την ταινία: Χωρίς, ΗΠΑ, 2011
• Βραβείο Σεναρίου στον: Τζον Μακίλνταφ για την ταινία: Ιδού ο αμνός, Μεγ. Βρετανία, 2011
• Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στην: Στεφανία Γουλιώτη για την ερμηνεία της στην ταινία:
J.A.C.E. του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, Ελλάδα-Πορτογαλία-Τουρκία-ΠΓΔΜ-Ολλανδία, 2011
• Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στον: Βόταν Βίλκε Μέρινγκ για την ερμηνεία του στην ταινία:
Η ΦΩΤΙΑ της Μπριγκίτε Μαρία Μπέρτελε / Brigitte Maria Bertele, Γερμανία, 2011
• Βραβείο Καλλιτεχνικής Επίτευξης στους: Ρονίτ Ελκαμπέτς, Μάικλ Μοσόνοφ και Γιόαβ Ρότμαν, πρωταγωνιστές της ταινίας Η ΠΛΗΜΜΥΡΑ του Γκι Νατίβ, Ισραήλ-Καναδάς-Γερμανία-Γαλλία, 2010.

Το σκεπτικό της απονομής του συγκεκριμένου βραβείου είναι το εξής: "Το Βραβείο Καλλιτεχνικής Επίτευξης απονέμεται στους πρωταγωνιστές του ισραηλινού δράματος Η πλημμύρα, οι οποίοι χάρη στη δυνατή, παθιασμένη και συμπαγή ερμηνεία τους, αναδεικνύουν την αφήγηση και κάνουν την ταινία αληθινή και βαθιά συγκινητική".

ΒΡΑΒΕΙΑ “ΦΙΠΡΕΣΚΙ”
Η Κριτική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Κριτικών Kινηματογράφου αποτελούμενη από τους: Τερέζα Μπρντέκοβα (Τσεχία) Πρόεδρος, Φατίχ Οζγκουβέν (Τουρκία), Φριτς ντε Γιονγκ (Ολλανδία), Ιουλία Κομιάκοβα (Ρωσία), Νέστορας Πουλάκος (Ελλάδα)

Απονέμει τα εξής βραβεία:
Για το Eπίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα στην ταινία: ΟΓΔΟΝΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ του Βάτσλαβ Κάντρινκα, Τσεχία, 2011
Για Ελληνική Ταινία στην ταινία: Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, του Γιώργου Γκικαπέππα, Ελλάδα, 2011.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ»
Ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής των Ελλήνων (Βουλή-Τηλεόραση) απονέμει το καθιερωμένο βραβείο «Ανθρώπινες Αξίες» σε μια ταινία του τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες:
Το ειδικό αυτό βραβείο, που συνοδεύεται από χρηματικό ποσό 7.500 ευρώ, απονέμεται στην ταινία ΡΩΜΑΙΟΣ ΕΝΤΕΚΑ, του Ιβάν Γκρμπόβιτς.

BΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ “ΦΙΣΕΡ”
Το βραβείο Κοινού “ΦΙΣΕΡ” του Διεθνούς Διαγωνιστικού του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία: Η ΠΛΗΜΜΥΡΑ του Γκι Νατίβ, Ισραήλ-Καναδάς-Γερμανία-Γαλλία, 2010.
Το βραβείο Κοινού “ΦΙΣΕΡ” του Ελληνικού Προγράμματος του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία: ΣΟΥΠΕΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του Γιώργου Παπαϊωάννου, Ελλάδα, 2011
Το βραβείο Κοινού “ΦΙΣΕΡ” του τμήματος Ματιές στα Βαλκάνια του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία: Ο ΕΧΘΡΟΣ του Ντέζαν Ζέτσεβιτς, Σερβία-Βοσνία Ερζεγοβίνη-Κροατία-Ουγγαρία, 2011.
Το βραβείο Κοινού “ΦΙΣΕΡ” του τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 3.000 ευρώ, απονέμεται στην ταινία: ΤΥΡΑΝΝΟΣΑΥΡΟΣ του Πάντυ Κόνσινταϊν, Μεγ. Βρετανία, 2011

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΕΚΚ
Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου απονέμει φέτος τα εξής βραβεία:
Καλύτερης ταινίας του Διεθνούς Διαγωνιστικού τμήματος στην ταινία: ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΣΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ της Αγγελίνα Νικόνοβα / Angelina Nikonova, Ρωσία, 2011
Καλύτερης ταινίας του ελληνικού προγράμματος στην ταινία: Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, του Γιώργου Γκικαπέππα, Ελλάδα, 2011

ΒΡΑΒΕΙΑ 7ΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΩΝ “ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ”
Η κριτική επιτροπή του 7ου Φόρουμ Συμπαραγωγών, απένειμε το βραβείο του στο κινηματογραφικό έργο Βίρους, σε σκηνοθεσία Άγγελου Φραντζή και παραγωγή Μαρίας Τσίγκα - Αργοναύτες Α.Ε, Ελλάδα.
Για πρώτη χρονιά απένειμε βραβείο το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου και Κινούμενης Εικόνας (CNC). Το συγκεκριμένο βραβείο,το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 7000 ευρώ,απέσπασε το κινηματογραφικό σχέδιο Η Επαφή, σε σκηνοθεσία Ντούτσιο Κιαρίνι (Ιταλία).
Επιπλέον, το Η Επαφή επιλέχθηκε από το Σόφια Μίτινγκ του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σόφια (Βουλγαρία) για να παρουσιαστεί στην προσεχή διοργάνωση, τον Μάρτιο 2012.

Να σημειωθεί ότι το τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες, το αφιέρωμα στον Ούλριχ Ζάιντλ, οι Ειδικές Προβολές, η έκθεση του Σπύρου Στάβερη και η Αγορά του 52ου Φεστιβάλ χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

Τέλος, να σημειώσουμε εν συντομία ότι η παρουσίαση της τελετής λήξεως το 52ου "ΦΚΘ", ήταν αδικαιολόγητα η πιο κακή ολων των εποχών.

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 4-13 Νοεμβρίου 2011

ΒΡΑΒΕΙΑ ΑΓΟΡΑΣ
Μέσα σε εορταστική ατμόσφαιρα, παρουσία του διευθυντή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης κ. Δημήτρη Εϊπίδη, έπεσε η αυλαία της Αγοράς/Μάρκετ του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 11 Νοεμβρίου
την Αποθήκη Γ’, όπου απονεμήθηκαν τα βραβεία του 7ου Φόρουμ Συμπαραγωγών Σταυροδρόμια και Εργασίες σε Πρόοδο.
Την εκδήλωση χαιρέτισε ο κ. Εϊπίδης, ο οποίος ευχαρίστησε θερμά όλους τους συμμετέχοντες στην Αγορά. Στη συνέχεια, η υπεύθυνη διοργάνωσης της Αγοράς, Μαρί Μάσια, ευχαρίστησε τα μέλη της κριτικής επιτροπής, τους συνεργάτες της από το 52ο ΦΚΘ, καθώς και τους δημιουργούς που συμμετείχαν στην Αγορά / Μάρκετ, το αναπτυξιακό κομμάτι του ΦΚΘ.
Φέτος στο 7ο Φόρουμ Συμπαραγωγών Σταυροδρόμια συμμετείχαν 17 κινηματογραφικά σχέδια. Η κριτική επιτροπή, η οποία αποτελείται από τους Ρομπέρτο Όλα και Γιώργο Τσουργιάννη, απένειμε το βραβείο του στο κινηματογραφικό σχέδιο Βίρους, σε σκηνοθεσία Άγγελου Φραντζή και παραγωγή Μαρίας Τσίγκα - Αργοναύτες Α.Ε, Ελλάδα. «Ευχαριστούμε πολύ, έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε από δω και πέρα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο σκηνοθέτης, παραλαμβάνοντας το βραβείο. Η ελληνική εταιρεία post-production 2|35 Inc προσφέρει στο Βίρους το βραβείο συμπαραγωγής (εικόνα και ήχο), το Δίκτυο Παραγωγών του Φεστιβάλ των Καννών χορηγεί διαπίστευση στον βραβευμένο παραγωγό που θα παρακολουθήσει την ανάπτυξη του κινηματογραφικού σχεδίου Βίρους για τους επόμενους 6 μήνες.
Για πρώτη χρονιά απένειμε βραβείο στο πλαίσιο του Σταυροδρόμια, το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Κινηματογράφου και Κινούμενης Εικόνας (CNC), ένας δημόσιος οργανισμός που στοχεύει στην υποστήριξη και την προώθηση της οικονομίας του κινηματογράφου στη Γαλλία και το εξωτερικό.
Το βραβείο απένειμε στην εκδήλωση ο Κριστιάν Τομονιέ, Γενικός Πρόξενος Γαλλίας και Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, το Δη Κατς επιλέχθηκε από το Σόφια Μλιτινγκς του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σόφια (Βουλγαρία) για να παρουσιαστεί στην προσεχή διοργάνωση, τον Μάρτιο 2012. Παραλαμβάνοντας το βραβείο, ο σκηνοθέτης ευχαρίστησε θερμά την κριτική επιτροπή και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την υποστήριξη της δουλειάς του.
Το κινηματογραφικό σχέδιο Τρύπα στον Τοίχο, σε σκηνοθεσία Χαντάρ Μόραγκ και παραγωγή Ισραήλ και Γαλλίας κέρδισε την υποτροφία για περαιτέρω ανάπτυξη σεναρίου, την οποία προσέφερε ως βραβείο το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο που διοργανώνεται από το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (ΜΙΚ).
Όσον αφορά στο τμήμα Γουόρκς ιν Πρόγκρες της Αγοράς του ΦΚΘ, φέτος συμμετείχαν 10 ταινίες, οι οποίες βρίσκονται στην τελική τους φάση. Η κριτική επιτροπή απένειμε το βραβείο στην ταινία "Όταν σε Είδα" (Ιορδανία / Παλαιστίνη). Η ταινία είχε πάρει μέρος το 2008 στο Φόρουμ Συμπαραγωγών Σταυροδρόμια. Για δεύτερη χρονιά
Φέτος, η Αγορά του 52ου ΦΚΘ, και ειδικότερα το Σταυροδρόμια – Φόρουμ Συμπαραγωγών, το οποίο υποστηρίζει την παραγωγή ταινιών μεγάλου μήκους που συνδέονται με την κεντρική και νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή στην ανεύρεση συνεργατών για την χρηματοδότηση και ολοκλήρωση της ταινίας τους, συμμετέχει στο πρόγραμμα Θεσσαλονίκη – Σταυροδρόμι Πολιτισμών.
Η Αγορά, χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου Φεστιβάλ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

NEA ΤΟΥ 52ου ΦΚΘ
Με αφορμή τη χθεσινοβραδινή προβολή της ταινίας του με τίτλο "Αυτή πρέπει να ειναι η Θέση"- με πρωταγωνιστή τον Σον Πεν -
η οποία πραγματοποίησε πρεμιέρα στο Ολύμπιον, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο σκηνοθέτης Πάολο Σορεντίνο απηύθυνε θερμό χαιρετισμό μέσω επιστολής στο κοινό που παρευρέθηκε στην αίθουσα.
«Ειλικρινά λυπάμαι πολύ που δεν βρίσκομαι μαζί σας στη Θεσσαλονίκη. Δεν έχω έρθει ποτέ στην Ελλάδα και μόλις έχασα την καλύτερη ευκαιρία για να έρθω. Είμαι πολύ ευγνώμων και έκπληκτος που το Φεστιβάλ διοργανώνει αυτό το αφιέρωμα στη δουλειά μου. Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω για τις ταινίες μου. Προτιμώ να μην κοιτώ πίσω στο παρελθόν γιατί θέλω να αποφύγω να δω έναν τύπο με περισσότερα μαλλιά και περισσότερη ενέργεια. Αυτός ο τύπος ήμουν εγώ. Μπορώ μόνο να πω ότι αυτές οι ταινίες είναι 5 πρώτες ταινίες. Αυτό που εννοώ είναι ότι κατά τη διάρκεια κάθε ταινίας ήμουν πεπεισμένος ότι η εκάστοτε ταινία θα ήταν και η τελευταία μου, ότι κανένας δε θα είχε την επιθυμία ή την ανάγκη να χρηματοδοτήσει την επόμενη. Έτσι, για κάθε ταινία έκανα πάντα την ύψιστη προσπάθεια, με τη μεγαλύτερη δυνατή ενέργεια, κούραση, προσοχή, απερισκεψία και φόβο. Και, με πολλές παραλλαγές στη θεματολογία, πάντα εστίαζα στον άνθρωπο και τη δυσκολία του να βρει το νόημα της ζωής. Θα έλεγα ότι το μοτίβο στη θεματολογία μου είναι ο άνθρωπος και η έλλειψη νοήματος στη ζωή του. Η μοναδική σημαντική παρατήρηση που έχω κάνει στη ζωή μου είναι πως ο άνθρωπος, στις πιο καθοριστικές στιγμές, χάνει το νόημα της ύπαρξής του, ακόμα κι όταν νομίζει ότι το έχει βρει. Γι’ αυτό μιλούν οι ταινίες μου, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν πολύ σκληρά να μην πάρουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά. Πιστεύω πως δεν είναι υγιές ούτε για μένα ούτε για κανέναν άλλον να πιστεύει πολύ στις πεποιθήσεις του. Το ρίσκο που διατρέχεις είναι να απογοητεύεσαι διαρκώς. Οπότε, άνευ πεποιθήσεων, σας προσκαλώ να δείτε τις ταινίες μου, και εντωμεταξύ, σας ευχαριστώ πάρα, πάρα πολύ και απολογούμαι ξανά για την απουσία. Η παρουσία μου βέβαια, όπως καταλαβαίνετε από τα λόγια μου, θα ήταν παντελώς περιττή...», ανέφερε ο δημιουργός.

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
Το 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ταξιδεύει και φέτος στην υπόλοιπη Ελλάδα μέσα από τις Περιφερειακές Εκδηλώσεις, φέρνοντας το κοινό σε επαφή με πρωτοπόρους δημιουργούς και ταινίες.
Από τις 13 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου, 24 πόλεις και νησιά
-Αλεξανδρούπολη, Αμοργός, Άνδρος, Βέροια, Βόλος, Έδεσσα, Ηράκλειο, Ιωάννινα, Καβάλα, Καστοριά, Κέρκυρα, Κιλκίς, Κοζάνη, Κομοτηνή, Λαμία, Αγ. Νικόλαος-Νεάπολη Κρήτης, Ξάνθη, Πάτρα, Πτολεμαΐδα, Ρέθυμνο, Φλώρινα, Τήνος, Χίος, Χανιά - θα φιλοξενήσουν μια επιλογή ταινιών από το πρόγραμμα του 52ου ΦΚΘ.
Επιπλέον, στο κινηματογραφικό ταξίδι του Φεστιβάλ έχουν προστεθεί και νέοι σταθμοί, στην προσπάθεια του θεσμού να αγκαλιάσει προορισμούς όπου οι εικόνες και τα μηνύματα φτάνουν πιο δύσκολα, όπως Καταστήματα Κράτησης και Ιδρύματα Αγωγής.
Οι ημερομηνίες και οι χώροι διεξαγωγής των Περιφερειακών Εκδηλώσεων ανά πόλη είναι οι εξής:
Αγ. Νικόλαος-Νεάπολη Κρήτης, Αίθουσα Δρηρός, 26-27/11
Αλεξανδρούπολη, Δημοτικό Θέατρο, 14-17/11
Αμοργός, Κινηματογραφική Λέσχη Αμοργού, 21-22/11
Άνδρος, Κινηματογραφική Λέσχη Άνδρου, 26-27/11
Βέροια, Χώρος Τεχνών, 13-15/11
Βόλος, Αχίλλειον, 4-5/11, 8-9/12
Έδεσσα, cine Μέγας Αλέξανδρος, 15-16/11
Ηράκλειο, Παγοποιείον, 23-25/11
Ιωάννινα, Πνευματικό Κέντρο Ιωαννίνων, 24-26/ 11
Καβάλα, cine Απόλλων, 29-30/11
Καστοριά, Επιμελητήριο, 16-17/11
Κέρκυρα, Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας, 29-30/11, 1/12
Κιλκίς, Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Κιλκίς, 21-22/11
Κοζάνη, Γκοβεντάρειο, 15-16/11
Κομοτηνή, ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής, 18-21/11
Λαμία, ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, 2-4/12
Ξάνθη, Αίθουσα «Φ.Ε.Ξ.», 3-4/12
Πάτρα, Σινέ Ιντεάλ, 23-24/11
Πτολεμαΐδα, Σύλλογος «Καρδιάς», 19-20/11
Ρέθυμνο, Σπίτι Πολιτισμού, 21-22/11
Φλώρινα, Λέσχη Πολιτισμού, 16-18/11
Τήνος, Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, 25-27/11
Χίος, ΔΗΠΕΘΕ Βορείου Αιγαίου, 1-2/12
Χανιά, Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου, 28-29/11

Οι προβολές των Περιφερειακών Εκδηλώσεων στις πόλεις της ελληνικής περιφέρειας πραγματοποιούνται με τη στήριξη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κινηματογραφικών λεσχών και πολιτιστικών οργανισμών των πόλεων.
Οι Περιφερειακές Εκδηλώσεις χρηματοδοτούνται, μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου Φεστιβάλ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

Το 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Κινηματογραφική Λέσχη Θεσσαλονίκης παρουσιάζουν την προβολή της ταινίας "Οι "Πανκ δεν Πέθαναν" του Βλαντιμίρ Μπλαζέφσκι, τη Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011, στις 21:00, στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. Η ταινία προβλήθηκε στο πλαίσιο του τμήματος Ματιές στα Βαλκάνια του 52ου ΦΚΘ, παρουσία του σκηνοθέτη. Η είσοδος είναι δωρεάν για τα μέλη της Κινηματογραφικής Λέσχης, με την επίδειξη της κάρτας μέλους.
Η ταινία "Οι Πανκ δεν Πέθαναν" είναι μια μαύρη κωμωδία με θέμα την επανένωση ενός παλιού πανκ συγκροτήματος. Ο Μίρσα είναι ένας πανκ που παλεύει με τις δυσκολίες της καθημερινότητας στα Σκόπια. Μια μέρα, του προτείνουν να συμμετάσχει σε μια πολυπολιτισμική εκδήλωση στο Ντέμπαρ. Το επόμενο βήμα θα είναι να βρει όλα τα πρώην μέλη του συγκροτήματός του και να τους προτείνει να παίξουν ξανά... Η πρώην φίλη του ξαναγυρίζει κοντά του και τον βοηθά να τους εντοπίσει και να τους πείσει να ξαναφτιάξουν τη μπάντα τους. Το μήνυμα της ταινίας είναι ιδιαίτερα εμψυχωτικό: πρέπει να συνεχίσουμε ν’ αγωνιζόμαστε για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας.

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 4-13 Νοεμβρίου 2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΣΑΡΑ ΝΤΡΑΪΒΕΡ

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε η σκηνοθέτιδα, σεναριογράφος και παραγωγός Σάρα Ντράιβερ, την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία του διευθυντή του Φεστιβάλ Δημήτρη Εϊπίδη. Η φετινή διοργάνωση πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο της δημιουργού, μιας από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά, επί ετών συνεργάτιδας και συντρόφου του Τζιμ Τζάρμους.

«Η σημερινή παρουσία της Σάρα Ντράιβερ στο 52ο ΦΚΘ είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο γεγονός για μένα. Είχα την ευτυχία να δείξω την πρώιμη δουλειά της στο φεστιβάλ του Μόντρεαλ και είμαστε φίλοι εδώ και πολλά χρόνια και με την ίδια και με τον Τζιμ Τζάρμους. Είναι μια φιλία που δεν πρέπει να τελειώσει ποτέ. Φέτος παρουσιάζουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύνολο του έργου της. Περιμένω με μεγάλη προσδοκία να δω και την επόμενη και τη μεθεπόμενη ταινία της», τόνισε κατά την έναρξη της συνέντευξης Τύπου ο κ. Εϊπίδης.

Παίρνοντας το λόγο, η Σάρα Ντράιβερ ανέφερε ότι στα μέσα της δεκαετίας του '70 βρέθηκε στην Ελλάδα για σπουδές κλασσικής φιλολογίας. «Το 1974-1975 είχα την πρόθεση να ασχοληθώ με την αρχαιολογία. Παράλληλα με τις σπουδές, εντάχθηκα σε μια πειραματική θεατρική ομάδα και τελικά το θέατρο επικράτησε της αρχαιολογίας. Με επηρέασε πολύ η ταινία του Τζον Κασσαβέτη A Woman Under the Influence. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, αποφάσισα να σπουδάσω κινηματογράφο», αφηγήθηκε η σκηνοθέτιδα. Και πρόσθεσε: «Εκείνη την εποχή, στην Νέα Υόρκη γίνονταν έντονες ζυμώσεις, ήμασταν σε επαφή με την κοινότητα των μουσικών, των ζωγράφων, γενικά των καλλιτεχνών. Επικρατούσε ένα είδος αναρχίας, δεν χρειαζόσουν άδεια, μπορούσες να πάρεις μια κάμερα και να κάνεις γυρίσματα στο δρόμο».

Το 1981, σε ηλικία 24 ετών, η Σάρα Ντράιβερ γύρισε την πρώτη της ταινία με τίτλο Εσύ δεν είσαι εγώ, βασισμένη στο διήγημα "Εσύ δεν είσαι Εγω" του Πολ Μπόουλς, σε σενάριο που συνυπέγραψε η ίδια με τον Τζιμ Τζάρμους, με πρωταγωνίστρια τη Σούζαν Φλέτσερ. Η δημιουργός παρατήρησε σχετικά: «Τότε είχαμε μια ιδέα και αποφασίσαμε να την κάνουμε πράξη. Στα γυρίσματα της ταινίας μας βοηθούσαν φίλοι. Δεν είχαμε καν εξασφαλίσει τα δικαιώματα. Ζούσαμε όμως σε μια εποχή με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Προσωπικότητες όπως ο Πολ Μπόουλς και ο Άλεν Γκίνσμπεργκ συνεργάζονταν με νέους ανθρώπους». Ανατρέχοντας πίσω στο χρόνο, η Σάρα Ντράιβερ υπογράμμισε: «Η Νέα Υόρκη ήταν τότε ένας περίεργος τόπος, σχεδόν κατατρυχόταν από φαντάσματα. Όταν στις 4 το πρωί έπαιρνα το ασανσέρ, φοβόμουν. Όλες αυτές οι εμπειρίες, τα βιώματα και οι ιδέες κινητοποιούσαν τη φαντασία μου και τις ενσωμάτωνα στην ταινία». Η ταινία Εσύ δεν είσαι εγώ είχε μια περιπετειώδη πορεία. Κάποτε η αποθήκη όπου βρίσκονταν όλες οι κόπιες του φιλμ πλημμύρισε και τα αντίγραφα καταστράφηκαν. «Είχα μια κόπια η οποία είχε προβληθεί σε κάποιο φεστιβάλ τόσες φορές, που η ποιότητά της ήταν πολύ κακή, με αποτέλεσμα όταν πριν από τρία χρόνια προσπάθησα να την ξαναδώ, ήταν αδύνατο. Το Μάιο του 2010 έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν αρχειοθέτη του έργου του Πολ Μπόουλς, ο οποίος μου είπε ότι εντόπισε μια κόπια ανάμεσα στα πράγματα του Μπόουλς, στο σπίτι του στην Ταγγέρη. Του την είχα στείλει εγώ το 1982, για να τον ευχαριστήσω και φανταζόμουν ότι μετά από τόσα χρόνια θα ήταν σε κακή κατάσταση. Τελικά η ποιότητα ήταν πολύ καλή! Έκανα τις απαραίτητες τεχνικές επεξεργασίες και το αντίγραφο που προβάλλεται στο 52ο Φεστιβάλ είναι υψηλής ευκρίνειας», ανέφερε η δημιουργός.

Πέντε χρόνια μετά, η Σάρα Ντράιβερ γύρισε την ταινία Υπνοβασία (1986), και πάλι με πρωταγωνίστρια τη Σούζαν Φλέτσερ. «Μετά το φιλμ Εσύ δεν είσαι εγώ έτυχε να βρεθώ σε διάφορα φεστιβάλ στην Ευρώπη και να ‘’εκτεθώ’’ σε διαφορετικές κινηματογραφικές προσεγγίσεις. Όταν ξεκινούσα τα γυρίσματα της ταινίας Υπνοβασία έβλεπα πολύ Ταρκόφσκι, διάβαζα παραμύθια, μου συνέβαιναν διάφορα περίεργα... Όλα αυτά με επηρέασαν πολύ», εξήγησε η σκηνοθέτιδα. Η ταινία Υπνοβασία είναι ένα παραμύθι με ανοιχτό τέλος, που εκτυλίσσεται με φόντο μια «μαγική» Νέα Υόρκη.

Το υπερβατικό στοιχείο κυριαρχεί και στην ταινία Όταν πετάξουν τα γουρούνια, με κεντρικούς ήρωες δυο φαντάσματα (Μαριάν Φέιθφουλ, Ρέιτσελ Μπέλα) και έναν μονόχνωτο μουσικό της τζαζ (Άλφρεντ Μολίνα). Πρόκειται για ένα ονειρικό, εκκεντρικό, και κάποιες στιγμές σκοτεινό παραμύθι, για το πώς η τραγωδία του θανάτου μπορεί να μας κάνει να εκτιμήσουμε ακόμη και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής. Όπως ανέφερε η κ. Ντράιβερ, ανέκαθεν της άρεσαν οι παλιές χολιγουντιανές ταινίες και έτρεφε μια ιδιαίτερη αγάπη για την ταινία Topper με τον Κάρι Γκράντ. Η ταινία αναφέρεται σε έναν άντρα και μια γυναίκα που ανακαλύπτουν ότι πέθαναν, ότι είναι πια φαντάσματα, και αποφασίζουν να ταρακουνήσουν τη ζωή των φίλων τους. «Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και τις αρχές του '80 το Ηστ Βίλατζ είχε κατακλυστεί από ναρκωτικά. Μέσα σε δυο χρόνια χάσαμε επτά στενούς φίλους μας από τα ναρκωτικά και το AIDS. Τότε έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν τους έχασα, ότι παραμένουν στη ζωή μου και κινούνται γύρω μου. Πιστεύω πως όταν πεθαίνει κάποιος αφήνει ένα είδος ηλεκτρικής ενέργειας πίσω του, το οποίο βρίσκεται γύρω μας, ακόμη και αν διαχέεται. Όταν λοιπόν γνώρισα την Μαριάν Φέιθφουλ, είπα ‘’δεν είναι δυνατόν, πρέπει να είναι φάντασμα. Θα την βάλω στην ταινία’’», αφηγήθηκε η Σάρα Ντράιβερ αναφορικά με τις συνθήκες δημιουργίας της ταινίας.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τον πολυχρησιμοποιημένο όρο «ανεξάρτητος κινηματογράφος», η κ. Ντράιβερ δήλωσε: «Υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες νέοι σκηνοθέτες, οι οποίοι δουλεύουν πολύ σκληρά και δεν έχουν χάσει τη γνησιότητά τους, όπως π.χ. οι Σον Ντέρκιν (Μάρθα Μάρσι Μέι Μαρλίν), Τζόσουα Σάφντι (Pleasure of being robbed) και Λένα Ντάναμ (Tiny Furniture). Τότε με τον Σταν Μπράκατζ προσπαθούσαμε, όχι συνειδητά, να είμαστε ποιητές, προσπαθούσαμε να κάνουμε ποιητικό σινεμά. Τώρα μπορεί ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν να λέει ότι είναι ανεξάρτητος παραγωγός, αλλά πλέον δεν συμφωνώ. Όταν ισχυρίζεται ότι για να κάνει μια ταινία 1 εκατ. δολαρίων θέλει ένα όνομα ‘’πρώτης γραμμής’’ προκειμένου να είναι επιτυχία, δεν είναι σωστό. Σημασία έχει η ταινία, όχι ποιος θα παίξει σε αυτήν. Είναι σαν να προσαρμόζεις τον ηθοποιό στα ρούχα και όχι τα ρούχα στον ηθοποιό».

Απαντώντας στο δίλημμα «φιλμ ή ψηφιακή τεχνολογία» και στο εάν τα σημερινά εκφραστικά και καλλιτεχνικά μέσα τής παρέχουν τις δυνατότητες να κάνει το σινεμά που επιθυμεί, η κ. Ντράιβερ απάντησε ότι προτιμά το φιλμ. «Μου αρέσει η μαγεία του φιλμ, η αποτύπωση του φωτός, της σκιάς, του βάθους πεδίου. Στην ψηφιακή τεχνολογία κάνεις πολλά γυρίσματα εύκολα, αλλά η μεταπαραγωγή είναι πολύ δαπανηρή, γιατί όταν έχεις τόσο πολύ υλικό η διαδικασία του μοντάζ είναι μακρόχρονη και αποπροσανατολιστική. Δεδομένου ότι το φιλμ είναι πιο ακριβό, πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος και προσεκτικός», επεσήμανε η δημιουργός.

Μιλώντας για το πώς είναι η εμπειρία του να ζεις και την ίδια στιγμή να συνεργάζεσαι με έναν άλλο σκηνοθέτη, η Σάρα Ντράιβερ εξήγησε: «Όταν γνώρισα τον Τζιμ Τζάρμους, ήμασταν και οι δυο εραστές της φαντασίας. Μας άρεσε να ανταλλάσσουμε ιδέες και από ανάγκη μάθαμε εξ αρχής να κάνουμε μαζί ταινίες. Μετά το φιλμ Πέρα από τον παράδεισο, διδαχθήκαμε πολλά και για το οικονομικό μέρος της παραγωγής ταινιών και αρχίσαμε να χάνουμε τη ‘’ροή’’ φαντασίας ανάμεσά μας. Αποφασίσαμε να μη συνεχίσουμε τις παραγωγές, αλλά να παρατηρεί ο ένας τον άλλον. Βέβαια κάποιες φορές υπάρχουν προβλήματα, γιατί και οι δυο είμαστε αρκετά αυταρχικοί, αλλά τα ξεπερνάμε».

Η Σάρα Ντράιβερ επεσήμανε ότι η νέα της παραγωγή θα είναι μια σπονδυλωτή ταινία, στην οποία, θα συνεισφέρουν στη σκηνοθεσία, μεταξύ άλλων, οι Μαρζάν Σατραπί, Μισέλ Γκοντρί και Εμίρ Κοστουρίτσα. Η δημιουργός αποκάλυψε ότι αφετηρία έμπνευσης για το συγκεκριμένο πρότζεκτ αποτέλεσαν μύθοι και λαϊκά παραμύθια, τα οποία η ίδια συνηθίζει να διαβάζει όταν ταξιδεύει. «Θεωρώ ότι εάν κατανοήσουμε την παράδοση κάθε λαού, μέσα από τη μυθολογία του, είμαστε σε θέση και να κατανοήσουμε τον ίδιο το λαό», κατέληξε η δημιουργός.

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 4-13 Νοεμβρίου 2011

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ - «ΝΕΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, ΝΕΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ»

Ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Νέος κινηματογράφος – νέες προοπτικές» πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, στο πλαίσιο της Αγοράς / Μάρκετ του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ομιλητές της εκδήλωσης, στην οποία έδωσε το παρών ο διευθυντής του ΦΚΘ Δημήτρης Εϊπίδης, ήταν οι: Αντρέι Τανασέσκου (διευθυντής του Φεστιβάλ του Τορόντο ), Κατριέλ Σόρι (διευθυντής του Ισραηλινού Κέντρου Κινηματογράφου) και Γρηγόρης Καραντινάκης (γενικός διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου). Κεντρικός άξονας της συζήτησης ήταν το κατά πόσο η πρόσφατη επιτυχημένη κινηματογραφική διαδρομή τριών μικρών χωρών, δηλαδή της Ρουμανίας, του Ισραήλ και της Ελλάδας, συνιστά αποτέλεσμα οργανωμένης προσπάθειας ή ευτυχούς συγκυρίας.
Καλωσορίζοντας τους συμμετέχοντες και το κοινό στην εκδήλωση, ο κ. Εϊπίδης υπογράμμισε την καθοριστική σημασία της εμφάνισης νέων ελλήνων δημιουργών στην πρόσφατη ανάπτυξη της εγχώριας κινηματογραφίας. Παίρνοντας το λόγο, στη συνέχεια, ο κ. Σόρι έκανε μια χρονική αναδρομή στο πρόσφατο ζοφερό κινηματογραφικό παρελθόν της χώρας του, λέγοντας: «Υπήρξα παραγωγός για 25 χρόνια, ενώ τα τελευταία 12 είμαι διευθυντής του Ισραηλινού Κέντρου Κινηματογράφου. Θυμάμαι ότι η δεκαετία του ’90 ήταν τραγική για εμάς. Το ‘98 ήταν η χειρότερη χρονιά στην ιστορία, καθώς όλες οι ισραηλινές ταινίες έκοψαν μόλις 36.000 εισιτήρια σε μια αγορά 10 εκ. εισιτηρίων. Ήταν λοιπόν σαφές ότι έπρεπε να ανασυνταχθούμε ριζικά, ενώ ζητούσαμε από την πολιτεία μια τελευταία ευκαιρία». Ο ίδιος συμπλήρωσε: «Από τη μια πλευρά, αναζητήσαμε ένα αυτόνομο νομικό πλαίσιο για τον εθνικό κινηματογράφο. Από την άλλη, γνωρίζαμε πως θα ήμασταν τελειωμένοι εάν δεν αφήναμε τις επιμέρους διαφορές όλων των εμπλεκομένων φορέων και δεν οργανώναμε μια συμπαγή επιτροπή αποτελούμενη από σκηνοθέτες, παραγωγούς, ηθοποιούς κλπ. Εμείς ήμασταν αυτοί που διαμορφώσαμε τον κινηματογραφικό νόμο, καθώς ήμασταν οι μόνοι που γνωρίζαμε τις τομές που πρέπει να γίνουν στο χώρο. Καταφέραμε όλοι οι σχετικοί φορείς του κινηματογράφου να γίνουν αυτόνομοι, μη-κυβερνητικοί, μη-κερδοσκοπικοί οργανισμοί. Κρατήσαμε τους πολιτικούς όσο πιο μακριά γινόταν, ενώ πιέζαμε για μερόνυχτα κάθε βουλευτή προκειμένου να περάσει ο νόμος μας. Έτσι, πήραμε την μοίρα μας στα δικά μας χέρια και είδαμε για πρώτη φορά φως στην άκρη του τούνελ. Το κοινοβούλιο μας έδωσε χρήματα για 5 χρόνια καθώς και ελευθερία κινήσεων, ενώ εμείς από την πλευρά μας αλλάξαμε τα πάντα μέσα από ένα τεράστιο πρόγραμμα. Αλλάξαμε όλο το φάσμα της δουλειάς μας, από τον τρόπο που χρηματοδοτούσαμε τις ταινίες, από την αρχική ιδέα μέχρι τις αφίσες των ταινιών. Έτσι καταφέραμε να σηκώσουμε κεφάλι φτάνοντας το 2004 σε ποσοστό εισιτηρίων 13% σε σύγκριση με το 0,3% του ‘98».
Με τη σειρά του, ο κ. Τανασέσκου επεσήμανε: «Ζω στον Καναδά και η οπτική μου για τον ρουμανικό κινηματογράφο ήταν εξ αποστάσεως. Από το 2007 ξεκίνησα μια συνεργασία με φεστιβάλ στη Ρουμανία και το λεγόμενο Νέο Κύμα. Στο τέλος της εποχής Τσαουσέσκου, δηλαδή το ’89, η εθνική κινηματογραφία βρισκόταν στο σημείο μηδέν, ενώ παρουσιάστηκε με τα χρόνια μια δραματική μείωση των αιθουσών. Ωστόσο, αυτή η αρνητική πορεία εντός των συνόρων μετατράπηκε σε κέρδος εκτός συνόρων, αφού το Νέο Κύμα έφτασε να διακρίνεται σε διεθνή φεστιβάλ και να κερδίζει το διεθνές κοινό, κατορθώνοντας έτσι να βρει προγράμματα χρηματοδότησης στο εξωτερικό».
Ο κ. Καραντινάκης, στη συνέχεια, έδωσε στο στίγμα της κατάστασης στην Ελλάδα: «Εδώ τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Η θλιβερή οικονομική συγκυρία έχει διαμορφώσει μια σειρά από διαδικασίες στο χώρο του σινεμά, η οποία επικεντρώνεται στις προσωπικές προσπάθειες των δημιουργών, που αναπτύσσονται περίπου σαν τα μανιτάρια στο δάσος. Μετά από χρόνια ψηφίστηκε ο νέος νόμος, όπως και τα φορολογικά κίνητρα που δίνουν μια νέα προοπτική. Τα πάντα στο σινεμά είναι τα χρήματα. Παρόλα αυτά, όλοι στο Ε.Κ.Κ. προσπαθούμε έτσι ώστε να αναδιαρθρώσουμε τον κανονισμό των χρηματοδοτήσεων. Η κρίση έχει οδηγήσει σε νέα ρεύματα και νέες προτάσεις, που έφεραν και τον καινούργιο κινηματογραφικό νόμο. Θεωρώ φυσιολογικό ότι μέσα από την κρίση ξεπετάγονται δυναμικές μονάδες». Ο ίδιος πρόσθεσε, ωστόσο: «Παρόλα αυτά δεν θα χαρακτήριζα όλο αυτό που συμβαίνει ως ρεύμα, αλλά ως τάση μερικών νέων σκηνοθετών, των οποίων η οπτική διαφέρει. Το ελληνικό σινεμά βρίσκεται πια στο στόχαστρο των ξένων φεστιβάλ. Από τη μεριά μας ως Ε.Κ.Κ. πρέπει να βρούμε εκτός των κρατικών και εναλλακτικές χρηματοδοτήσεις, ενώ έχουμε να κάνουμε αρκετή δουλειά και με τη διανομή των ταινιών. Έχω ζήσει και άλλες κρίσεις στο παρελθόν, τον καιρό που ήμουν φοιτητής στη Σοβιετική Ένωση της Περεστρόικας. Θεωρώ ότι η κρίση είναι μια αφορμή επαναδιαπραγμάτευσης των πάντων».
Το λόγο πήρε εκ νέου ο κ. Σόρι, αναφερόμενος πιο εκτενώς στις τομές που επιχειρήθηκαν στον ισραηλινό κινηματογράφο: «Τα δημόσια χρήματα προορίζονταν στο να δημιουργήσουν ευκαιρίες και να πάρουμε συγκεκριμένα ρίσκα. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι είναι ο εντοπισμός ταλέντων, αλλά χρειάζεται μηχανισμός για να τα καταφέρει κανείς εκεί και αυτό ακριβώς πρέπει να υπηρετεί το δημόσιο χρήμα. Παράλληλα, έπρεπε να ξαναβρούμε το κοινό στις ταινίες μας, χωρίς να ξεφεύγουμε σε κόστη παραγωγών. Πλέον έχουμε δομήσει ένα σύστημα που είναι απόλυτα καθαρό και δίκαιο. Κάθε σκηνοθέτης, ανεξαρτήτως ονόματος, ακολουθεί την ίδια διαδικασία για να καταφέρει το νέο του πρότζεκτ. Προσωπικά, είναι υποχρέωσή μου να βλέπω κάθε φιλμ καθενός φοιτητή ώστε να εντοπίζω ταλέντα. Προκειμένου πάντως να αποφασίσουμε για χρηματοδότηση, λαμβάνουμε υπόψη τα πάντα: από το ταλέντο, μέχρι την προεργασία που έχει γίνει». Σχετικά με το ισραηλινό Κέντρο Κινηματογράφου, συμπλήρωσε τα εξής: «Είμαστε υπεύθυνοι να βοηθήσουμε και στη διανομή, χωρίς φυσικά να παρεμβαίνουμε ποτέ στη δημιουργική διαδικασία. Από την άλλη, ένα σημαντικό μέρος του προϋπολογισμού του Κέντρου μας, πηγαίνει στην ανάπτυξη του σεναρίου, όπου ένας επαγγελματίας σεναριογράφος βοηθάει τον ενδιαφερόμενο δωρεάν. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να προωθήσουμε αυτό που λέμε ισραηλινό φιλμ, χωρίς να επιτρέπουμε στην κυβέρνηση να παρεμβαίνει στο έργο μας».
Στη συνέχεια, ο κ. Τανασέσκου έκανε μια σύντομη αναδρομή στις καταβολές του ρουμανικού Νέου Κύματος, το οποίο σύμφωνα με τον ρουμάνο σκηνοθέτη και σεναριογράφο Κρίστι Πουίου δεν ξεκίνησε από τη γενιά του στις αρχές του 2000, αλλά από τη δεκαετία του ’60. «Έπειτα, με όσα συνέβησαν στη δεκαετία του ’90 να αποτελούν ένα σοκ στην κοινωνία της Ρουμανίας, πολλοί νέοι κινηματογραφιστές είχαν την ευκαιρία να εκφραστούν όπως επιθυμούσαν, χωρίς απαραίτητα να εντάσσονται στις αισθητικές του Νέου Κύματος. Ο Μιτουλέσκου, για παράδειγμα, έκανε ταινίες πολύ προσωπικές, που δεν εντάσσονταν ούτε στο Νέο Κύμα ούτε στην ευρύτερη ιστορία του ρουμάνικου κινηματογράφου. Όμως αυτό που είχαν κοινό είναι η δυσαρέσκεια για τον σύγχρονο συμβατικό κινηματογράφο». Ο ίδιος πρόσθεσε χαρακτηριστικά: «Πριν από το ’89 υπήρχε λογοκρισία, έπειτα όμως η αγορά κατακλύστηκε από χολιγουντιανές ταινίες, με αποτέλεσμα το ρουμανικό κοινό να μην είναι εκπαιδευμένο να βλέπει ταινίες που προτείνονται από το Νέο Κύμα. Σήμερα, ένας στους τέσσερις θεατές παρακολουθεί εγχώριες ταινίες, όμως το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά σε χολιγουντιανές παραγωγές και ελάχιστοι επιλέγουν να δουν άλλη ευρωπαϊκή ταινία. Υπάρχει πλέον μικρό ενδιαφέρον για το καλλιτεχνικό σινεμά. Αν υπάρχει επομένως το Νέο Κύμα, αυτό οφείλεται σε συγκεκριμένα άτομα».
Αναφερόμενος στο θεσμικό πλαίσιο της Ρουμανίας, ο κ. Τανασέσκου παρατήρησε: «Παρά τις περικοπές, υπάρχει ακόμα χρηματοδότηση ύψους 7 εκ. ευρώ, έχουν όμως ακουστεί πολλά σκάνδαλα σχετικά με τις πρακτικές του ρουμανικού Κέντρου Κινηματογράφου, καθώς κατηγορείται ότι στηρίζει μονάχα αναγνωρισμένους δημιουργούς». Ο κ. Καραντινάκης προσπάθησε να δώσει περισσότερα στοιχεία σχετικά με τις δράσεις του Ε.Κ.Κ. σχετικά με τη στήριξη των νέων δημιουργών: «Το θετικό είναι ότι γίνονται ταινίες. Ο τακτικός μας προϋπολογισμός φτάνει τα 2,5 εκ ευρώ και περίπου άλλα τόσα ο έκτακτος, μέσα από επιστροφή φόρου, επομένως τα πράγματα είναι αρκετά περιορισμένα. Πολλοί σκηνοθέτες γνωρίζοντας αυτό το αδιέξοδο, το αντιμετωπίζουν είτε βρίσκοντας χρήματα από ιδιώτες, είτε μοιράζοντας ‘’κοινοβιακά” το κόστος με το συνεργείο. Προσπαθούμε να αναδιαρθρώσουμε τον τρόπο με τον οποίο το Κέντρο θα βοηθά την παραγωγή. Τα πάντα ξεκινούν από την παιδεία και στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοιο πλαίσιο, αν εξαιρέσουμε το τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ. Για να ονομαστεί κύμα μια τάση, πρέπει να ξεκινά από κάπου. Από την μεριά του, το Ε.Κ.Κ. έχοντας ήδη μειωμένο προϋπολογισμό λόγω μνημονίου, οφείλει να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα χρηματοδοτήσεων προσφέροντας ευκαιρίες σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, στηρίζοντας τους δημιουργούς σε κάθε στάδιο της ταινίας».
Μιλώντας για το πώς είναι δυνατό να αυξηθεί το κοινό των εγχώριων ταινιών ο κ. Σόρι εστίασε στην ανάγκη οργάνωσης των επιμέρους δράσεων: «Καταρχάς, ως εξειδικευμένος φορέας, το Ισραηλινό Κέντρο Κινηματογράφου λειτουργεί μοιράζοντας αρμοδιότητες: π.χ., άλλοι ασχολούνται με ντοκιμαντέρ και άλλοι με τις μικρού μήκους ταινίες. Δεύτερον, προσωπικά προτρέπω τους παραγωγούς να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη διανομή. Παράλληλα, όμως, δημιουργήσαμε ένα τεράστιο δίκτυο σε 50 πόλεις του Ισραήλ, όπου πραγματοποιούμε πολλές προβολές, σε πολιτιστικά κέντρα, σχολεία και στρατόπεδα. Επιπλέον, μπορεί κάποιος θεατής να αγοράσει ένα εισιτήριο διαρκείας για ένα εξάμηνο, έτσι ώστε να έχει τη δυνατότητα να δει έξι ισραηλινές ταινίες προτού αυτές βγουν στις αίθουσες. Αυτές οι προβολές μας βοηθούν στο να αντιλαμβανόμαστε τις αντιδράσεις και την ανταπόκριση του κοινού. Σκοπός μας είναι ο θεατής να απολαμβάνει ισραηλινό κινηματογράφο». Ο κ. Σόρι πρόσθεσε: «Επίσης, ασχολούμαστε και με τη διαφήμιση, καθώς ως Κέντρο μπορούμε να διαπραγματευόμαστε συνολικά, επιτυγχάνοντας έκπτωση έως 65%, γεγονός που ωφελεί ιδιαίτερα τον παραγωγό. Το γεγονός ότι υπάρχει ένας τέτοιος φορέας που συνάπτει συνολικής ισχύος συμφωνίες είναι εξαιρετικά επωφελές. Επιπρόσθετα, τα τελευταία 4-5 χρόνια αναπτύξαμε ένα πρόγραμμα για τους εκκολαπτόμενους δημιουργούς, το οποίο φτάνει σε χρηματοδότηση μέχρι 50.000 ευρώ. Σε αυτό το πρόγραμμα για τους “αντάρτες” κινηματογραφιστές εντάσσουμε όμως και συμφωνίες όπου παραγωγοί στηρίζουν τους δημιουργούς χωρίς χρήματα, δίνοντας έτσι μια νέα προοπτική».
Απαντώντας στο ίδιο ερώτημα, ο κ. Τανασέσκου επεσήμανε: «Οι ρουμανικές ταινίες είχαν πολύ καλύτερη υποδοχή εκτός Ρουμανίας. Φαίνεται πως ό,τι χάνουμε σε θεατές, το κερδίζουμε σε διεθνή φεστιβάλ. Όμως υπάρχουν και εξαιρέσεις, καθώς το 2002 υπήρχε ταινία που κατάφερε να μπει στις 10 καλύτερες εμπορικές ταινίες της χρονιάς. Το θέμα παρόλα αυτά είναι να γυριστούν και ρουμανικές ταινίες είδους, που να μπορούν να προσελκύσουν το κοινό, χωρίς να είναι απαραίτητα τρόμου».
Η Αγορά ως διεθνής τόπος συνάντησης και συναλλαγής διοργανώνεται παράλληλα με το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και προσφέρει στους επισκέπτες επαγγελματίες μια συνδυασμένη δράση αγοράς. Φέτος, η Αγορά του 52ου ΦΚΘ, η οποία υποστηρίζεται από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα MEDIA, συμμετέχει στο πρόγραμμα Θεσσαλονίκη – Σταυροδρόμι Πολιτισμών και χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου Φεστιβάλ από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΕΝΑΡΞΗ “ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ
Η αυλαία του 7ου Φόρουμ Συμπαραγωγών “Σταυροδρόμια”, το οποίο εντάσσεται στην Αγορά / Μάρκετ του ΦΚΘ, άνοιξε την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου στο ξενοδοχείο “Ηλέκτρα Παλλάς”, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
«Είναι μεγάλη μέρα για εσάς, αλλά και για το Φεστιβάλ», ανέφερε ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Δημήτρης Εϊπίδης, στο σύντομο καλωσόρισμά του προς τους συμμετέχοντες στο “Σταυροδρόμια”. «Το Φεστιβάλ δίνει μεγάλη βαρύτητα σε αυτό το τμήμα της Αγοράς. Η μέχρι σήμερα επιτυχημένη πορεία του μας διαβεβαιώνει για το μέλλον του ανεξάρτητου κινηματογράφου και φυσικά για το μέλλον του ΦΚΘ. Φέτος φιλοξενούμε στο Crossroads 17 σχέδια σεναρίου και είναι ελπιδοφόρο το γεγονός ότι ο αριθμός αυτός αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Περιμένουμε να δούμε τις ταινίες σας, καθώς και να τις δείξουμε στο Φεστιβάλ. Γιατί το Φεστιβάλ ανήκει και σε εσάς», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, η επικεφαλής του “Σταυροδρόμια”... Μαρί Κλαιρ, παρουσίασε τους συνεργάτες του τμήματος της Αγοράς και ευχήθηκε στους νέους δημιουργούς να βρουν τη δική τους θέση στον κόσμο του κινηματογράφου. Φέτος στο “Σταυροδρόμια” διαγωνίζονται 17 κινηματογραφικά σχέδια, βάση της ποιότητας του σεναρίου, της δημιουργικής ομάδας και των πιθανοτήτων ολοκλήρωσης της ταινίας. Τα κινηματογραφικά σχέδια αποτελούν είτε παραγωγές ή συμπαραγωγές μιας χώρας της κεντρικής και νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου, είτε συγκεκριμένα στοιχεία της ιστορίας τους συνδέονται με αυτές τις γεωγραφικές περιοχές. Τα επιλεγμένα σχέδια προέρχονται από τις ακόλουθες χώρες: Αλγερία, Βουλγαρία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιορδανία, Ιταλία, Ισραήλ, Κροατία, Λίβανος, Σερβία, Σλοβενία και Τουρκία.
Οι παραγωγοί και σκηνοθέτες αυτών των κινηματογραφικών σχεδίων έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν και να συζητήσουν τα σχέδιά τους επίσημα και ανεπίσημα με συμπαραγωγούς, διανομείς, εκπροσώπους εταιριών πωλήσεων και ειδικούς κορυφαίων τομέων παραγωγής. Φέτος, η Αγορά του 52ου ΦΚΘ, και ειδικότερα το Crossroads – Φόρουμ Συμπαραγωγών, το οποίο υποστηρίζει την παραγωγή ταινιών μεγάλου μήκους που συνδέονται με την κεντρική και νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή στην ανεύρεση συνεργατών για την χρηματοδότηση και ολοκλήρωση της ταινίας τους, συμμετέχει στο πρόγραμμα Θεσσαλονίκη – Σταυροδρόμι Πολιτισμών.
Να σημειωθεί ότι φέτος στο τμήμα Crossroads προστέθηκαν επιπλέον τα “Σταυροδρόμια” (...). Πρόκειται για 3 ελληνικά (...) εκτός διαγωνισμού: “Χιτγουέρ” της Λιβανοελληνίδας Τζόις Νασαβάτι σε παραγωγή Αλεξάνδρας Μπουσίου, και “Παιχνίδι Σκακιού” της Όλγας Μαλέα σε παραγωγή Ειρήνης Σουγανίδου.
Το “Σταυροδρόμια” υποστηρίζεται από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΜΙΝΤΙΑ, ενώ επίσης συνεργάζεται με:
· Την ελληνική εταιρία 2|35, η οποία προσφέρει το βραβείο συμπαραγωγής (εικόνα και ήχο) στο βραβευμένο κινηματογραφικό σχέδιο
· Το (...), το οποίο προσφέρει 7.000 ευρώ για την ανάπτυξη του σχεδίου
· Το (...) του Φεστιβάλ των Καννών, το οποίο χορηγεί διαπίστευση στον βραβευμένο παραγωγό, προκειμένου να συμμετάσχει στο προσεχές.
· Το (...) του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σόφιας, το οποίο επιλέγει ένα κινηματογραφικό σχέδιο που θα παρουσιαστεί στην προσεχή διοργάνωση, τον Μάρτιο του 2012
· Το (...), που προσφέρει μια υποτροφία σε ένα κινηματογραφικό σχέδιο για περαιτέρω ανάπτυξη σεναρίου
· Τη γαλλική συμβουλευτική εταιρία (...) η οποία προσφέρει τις υπηρεσίες της σε ένα κινηματογραφικό σχέδιο
· Τη διαδυκτιακή πλατφόρμα (...), για τους επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου
Το “Σταυροδρόμια” (8-12 Νοεμβρίου 2011) εντάσσεται στην Αγορά / Μάρκετ, δηλαδή το αναπτυξιακό κομμάτι του ΦΚΘ, που συγκεντρώνει ένα διεθνές δίκτυο επαγγελματιών και προσφέρει το χώρο, αλλά και τις συνθήκες για συναντήσεις, συζητήσεις και επαγγελματικές συμφωνίες σε μια ανεπίσημη, φιλόξενη και επαγγελματική ατμόσφαιρα.
Η Αγορά χρηματοδοτείται, μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου ΦΚΘ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ (Σ.Σ. “ΧΚ”: Ακόμα ασχολείστε μ' αυτόν τον αλήτη;)


NEA ΤΟΥ 52ου ΦΚΘ
Με αφορμή τη χθεσινοβραδινή προβολή της ταινίας του με τίτλο Φάουστ (τιμημένη με Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ Βενετίας), η οποία πραγματοποίησε πρεμιέρα στο Ολύμπιον, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο σκηνοθέτης Αλεξάντερ Σοκούροφ απηύθυνε θερμό χαιρετισμό μέσω επιστολής στο κοινό που παρευρέθηκε στην αίθουσα. «Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς που βρίσκεστε εδώ απόψε για να παρακολουθήσετε τη νέα μας δουλειά. Για μένα η παρουσία σας είναι δείγμα εμπιστοσύνης, αφού φανερώνει την ετοιμότητά σας να δωρίσετε στον σκηνοθέτη, στο συνεργείο και στη δουλειά του δύο ώρες από την ίδια σας τη ζωή. Πρόκειται για γενναιοδωρία από μέρους σας, που εκτιμώ βαθιά. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον –εδώ και πολλά χρόνια– θεατή, συνάδελφο και φίλο μου Δημήτρη Εϊπίδη, έναν ακούραστο εργάτη της τέχνης του κινηματογράφου, στις καλές αλλά και στις δύσκολες εποχές. Το πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεται κανείς στο τιμόνι ενός φεστιβάλ, είναι σε όλους μας γνωστό: Δεν χρειάζονται μόνο χρήματα, αλλά κουράγιο, δύναμη, ισχυρή θέληση και πολλή αγάπη. Όμως εκείνος γνωρίζει τι κάνει: Όταν σβήνουν τα φώτα και εμφανίζονται οι εικόνες στην οθόνη, ο άνθρωπος ξεχνά για λίγο σε πόσο δύσκολους καιρούς ζούμε σήμερα και νιώθει πως δεν είναι μόνος. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο», ανέφερε ο δημιουργός.
Να σημειωθεί ότι η ταινία εντάσσεται στις Ειδικές Προβολές του τμήματος Ανοιχτοί Ορίζοντες, που χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου ΦΚΘ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΦΚΘ & ΙΕΚ ΑΚΜΗ
Συνέντευξη Τύπου με θέμα τις υποτροφίες που χορηγούν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος ΑΚΜΗ, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία του διευθυντή του ΦΚΘ Δημήτρη Εϊπίδη και του προέδρου του ΙΕΚ ΑΚΜΗ Κωνσταντίνου Ροδόπουλου.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος ΑΚΜΗ επεκτείνουν τη συνεργασία τους, που έχει ήδη ξεκινήσει με 2 υποτροφίες σε παιδιά μετανάστες από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, και στην 52η διοργάνωση, προσφέροντας 4 υποτροφίες για σπουδές κινηματογράφου σε παιδιά που έχουν ανάγκη ουσιαστικής στήριξης.
Παίρνοντας πρώτος το λόγο, ο κ. Εϊπίδης ευχαρίστησε θερμά τον κ. Ροδόπουλο και εξέφρασε την ιδιαίτερη χαρά του για τη συνεργασία ανάμεσα στο ΦΚΘ και το ΙΕΚ ΑΚΜΗ, ενώ δεν παρέλειψε να τονίσει ότι η χορήγηση αυτών των υποτροφιών «αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στο Φεστιβάλ». Ο κ. Εϊπίδης επεσήμανε: «Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος, καθώς η συνεργασία του ΦΚΘ με τον Εκπαιδευτικό Όμιλο ΑΚΜΗ, διευρύνεται, καθιερώνεται και προσφέρει τη δυνατότητα σε παιδιά που έχουν ανάγκη στήριξης, μια ευκαιρία για μόρφωση και για επαγγελματική αποκατάσταση. Επιθυμία μας είναι, ιδιαίτερα σήμερα, στις κρίσιμες μέρες που βιώνουμε, το φεστιβάλ να δραστηριοποιείται όχι μόνο σε καλλιτεχνικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό, συνεισφέροντας ενεργά στη δημιουργία ευνοϊκότερων προϋποθέσεων για ένα καλύτερο μέλλον γι αυτά τα παιδιά. Σε αυτές λοιπόν τις 2 υποτροφίες για παιδιά μετανάστες προστίθενται ακόμη 4 υποτροφίες για σπουδές στον οπτικοακουστικό χώρο, σύνολο 6 υποτροφίες οι οποίες θέτουν τις βάσεις, πάνω στις οποίες αυτοί οι νέοι άνθρωποι θα χαράξουν το δικό τους δρόμο, θα διεκδικήσουν τη δική τους θέση στον κόσμο».
Στη συνέχεια, ο κ. Ροδόπουλος υπογράμμισε: «Οι κοινωνικοί φορείς, όπως και οι εκπαιδευτικοί, οφείλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στα γεγονότα. Εμείς μπορεί να μην είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε σε βιοποριστικά ή άλλου τύπου ζητήματα, είμαστε όμως εδώ για να υποστηρίξουμε την εκπαιδευτική και κοινωνική μας αποστολή. Δε νοείται ο μεγαλύτερος εκπαιδευτικός όμιλος της χώρας να κλείνει τα αυτιά του στα κελεύσματα των καιρών. Εδώ και πολλά χρόνια λειτουργεί σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο (...) του Εδιμβούργου ο τομέας σπουδών κινηματογράφου και θεάτρου. Έχουμε ήδη αρχίσει να δρέπουμε τους πρώτους καρπούς: για παράδειγμα, ένας πρώην σπουδαστής μας, ο Θάνος Τσαβλής, παρουσιάζει την ταινία του με τίτλο (...). στο 52ο Φεστιβάλ, ενώ ο Γιώργος Φουρτούνης, επίσης απόφοιτός μας, βραβεύτηκε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Δράμας. Αυτό είναι το επιστέγασμα μιας προσφοράς ουσίας. Εμείς στηρίζουμε την προσπάθεια του ΦΚΘ να βοηθήσει παιδιά που έχουν ανάγκη και θέλουν να σπουδάσουν στον οπτικοακουστικό χώρο. Ευχαριστώ και πάλι το Φεστιβάλ. Εμείς θα προσπαθήσουμε να είμαστε αρωγοί σε κάθε ανάλογη προσπάθεια».

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 4-13 Νοεμβρίου 2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε η κριτική επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικού του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, την Τρίτη 8 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ’. Φέτος, η κριτική επιτροπή, με πρόεδρο τον Λόρενς Κάρντις (Ανώτερος Επιμελητής Κινηματογράφου του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης), απαρτίζεται από τους Χισάμι Κουρόιβα (παραγωγός και αντιπρόσωπος πωλήσεων), Φρέντερικ Μπουαγιέ (Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Κινηματογραφικού Φεστιβάλ του (...), Σιτόρα Αλίεβα (ηθοποιός, σκηνοθέτιδα, μοντέρ) και (...), στο έργο του οποίου πραγματοποιεί πλήρες αφιέρωμα η φετινή διοργάνωση.

Στο ξεκίνημα της συνέντευξης Τύπου, την οποία συντόνισε η Έλενα Χρηστοπούλου, τα μέλη της κριτικής επιτροπής τοποθετήθηκαν σχετικά με το τι προσδοκούν από τις 15 ταινίες του φετινού Διεθνούς Διαγωνιστικού, καθώς και τι τους αρέσει από αυτή τη διαδικασία, στην οποία έχουν όλοι ήδη αρκετή εμπειρία. Παίρνοντας πρώτος το λόγο, ο κ. Κάρντις εξήγησε ότι τον συναρπάζει το αίσθημα της ανακάλυψης, κατά την προσπάθεια του εντοπισμού και ανάδειξης των νέων ταλέντων. Με τη σειρά της, η κ. Κουρόιβα, αφού ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την παρουσία της στο 52ο ΦΚΘ, ξεχώρισε τις πολλές νέες γυναίκες δημιουργούς που συμμετέχουν στο φετινό πρόγραμμα, χαρακτηρίζοντάς το ως «ένα νέο και πολύ συναρπαστικό όραμα», ενώ η ίδια αποκάλυψε πως είδε για πρώτη φορά με μεγάλη χαρά, ταινία του (...). Από τη μεριά του, ο κ. Μπουαγιέ, έχοντας ήδη ξεχωρίσει κάποιες ταινίες που φέρνουν μια φρέσκια πνοή, παρατήρησε ότι στο 52ο ΦΚΘ «δεν βρίσκει κανείς ενδιαφέρον μονάχα στο διαγωνιστικό τμήμα, όπως συνηθίζεται σε άλλα φεστιβάλ, αλλά και στο γενικότερο πρόγραμμα, όπως για παράδειγμα το αφιέρωμα στον Ούλριχ Ζάιντλ». Η κ. Αλίεβα χαρακτήρισε τη συμμετοχή της στην κριτική επιτροπή ως μια εξαιρετικά εμπλουτιστική εμπειρία τόσο καλλιτεχνικά όσο και προσωπικά, αφού, όπως σημείωσε «κάθε ταινία για μένα είναι σαν ένα νέο βιβλίο», ενώ δεν παρέλειψε να πει ότι το καθήκον των μελών της επιτροπής είναι ιδιαίτερα σοβαρό και κοπιαστικό. Ο (...), με τη σειρά του, έπλεξε το εγκώμιο του διευθυντή του ΦΚΘ Δημήτρη Εϊπίδη, για την πολύ καλή δουλειά που έχει κάνει, χωρίς βέβαια να κρύψει τη χαρά του για τη συμμετοχή του στην κριτική επιτροπή.

Αναφορικά με το εάν αντιμετωπίζουν με διαφορετική ή πιο επιεική ματιά τις ταινίες του Διαγωνιστικού τμήματος, δεδομένου ότι σε αυτό περιλαμβάνονται τις πρώτες ή δεύτερες ταινίες των δημιουργών, τα μέλη της κριτικής επιτροπής εξέφρασαν ποικίλες απόψεις. Ο κ. Κάρντις αρνήθηκε ότι συντρέχει λόγος για κάποιου είδους ειδική αντιμετώπιση των νέων δημιουργών, συμπληρώνοντας τα εξής: «Συχνά οι πρώτες ταινίες αποδεικνύονται και οι καλύτερες. Πάρτε για παράδειγμα τον Πολίτη Κέιν του Όρσον Γουέλς. Επομένως, δε θεωρώ ότι οι πρώτες δουλειές απαραίτητα πάσχουν, εν συγκρίσει με τις επόμενες». Προχωρώντας το συλλογισμό του προέδρου της επιτροπής ένα βήμα παραπέρα, η κ. Κουρόιβα αποκάλυψε ότι την ενδιαφέρει ιδιαίτερα η πρώτη ταινία ενός δημιουργού, η οποία είναι αρκετά πιθανό να της αρέσει περισσότερο από τη δεύτερη, που συχνά προκύπτει να προδίδει τις αρχικές της προσδοκίες. «Προσωπικά, πάντως, προσεγγίζω όλες τις ταινίες με την καρδιά μου», κατέληξε. Παίρνοντας αποστάσεις από τη συλλογιστική των προηγουμένων, ο κ. Μπουαγιέ δήλωσε: «Συχνά λέγεται πως οι πρώτες ταινίες ενός σκηνοθέτη δεν χρειάζεται να είναι τέλειες. Από τη μεριά μας, αρκεί να ανακαλύψουμε κάποιον ταλαντούχο και να τον βραβεύσουμε. Απώτερος σκοπός μας, άλλωστε, είναι να δούμε τους νέους δημιουργούς να εξελίσσονται και να προοδεύουν στο μέλλον». Από την πλευρά της, η κ. Αλίεβα ξεχώρισε «το πολύ δυνατό πρόγραμμα που έχει φτιάξει ο κ. Εϊπίδης, καθώς οι ταινίες που συμμετέχουν στο φεστιβάλ περιλαμβάνουν δημιουργούς που δε νιώθουν καμία πίεση από τους παραγωγούς και μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα», όπως υπογράμμισε σχετικά. Με τη σειρά του, ο (...) τόνισε ότι κάθε ταινία την αντιμετωπίζει ως οποιαδήποτε άλλη, χωρίς να εντάσσεται σε ιδιαίτερες λογικές αναφορικά με το (...) κάθε σκηνοθέτη.

Σχολιάζοντας τον τρόπο με τον οποίο παρακολουθεί μια ταινία, ο κ. Μπουαγιέ ήταν κάθετος: «Όταν αισθανθώ επαγγελματίας θεατής, θα παραιτηθώ. Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να γίνω επαγγελματίας σινεφίλ, γι’ αυτό άλλωστε και με ενδιαφέρουν ιδιαιτέρως τα Q&A, όπου συχνά τίθενται ερωτήματα που σε κάνουν να προβληματίζεσαι και να αναθεωρείς. Θεωρώ θετικό να μπορείς να αλλάζεις με τα χρόνια οπτική γωνία και απόψεις. Έτσι, πιστεύω ότι όλη αυτή η κουβέντα περί “καλών” και “κακών” ταινιών δεν έχει σημασία. Βλέπουμε συχνά ταινίες που κάποτε θεωρούνταν αριστουργήματα να απομυθοποιούνται και το αντίστροφο». Ο κ. Κάρντις επεσήμανε ότι παρότι δε μπορεί να χαρακτηρίσει τον εαυτό του ερασιτέχνη, θέλει να βλέπει κάθε νέα ταινία ως μια καινούργια εμπειρία, ενώ πρόσθεσε ότι ως τώρα ξεχώρισε τις μικρού μήκους ταινίες του (...), τις οποίες χαρακτήρισε ως «κάτι φρέσκο και πολύ καινούργιο». Η κ. Κουρόιβα, από την πλευρά της, ευχήθηκε «αυτή η ιδέα του καινούργιου να παραμείνει, έτσι ώστε να είμαστε πάντα σε θέση να το διακρίνουμε. Είναι σημαντικό, ωστόσο, ότι το συγκεκριμένο φεστιβάλ δίνει την ίδια σημασία τόσο στο αρχειακό υλικό όσο και στο νέο κινηματογράφο». Αντίθετα, η κ. Αλίεβα επικεντρώθηκε στο ρόλο που κατά τη γνώμη της πρέπει να διαδραματίζουν πλέον τα φεστιβάλ ανά τον κόσμο: «Νομίζω ότι όλα τα φεστιβάλ μπορούν να προωθήσουν το καλλιτεχνικό σινεμά. Για παράδειγμα, είναι σχεδόν αδύνατο να δει κανείς σήμερα μια ευρωπαϊκή ταινία στη Ρωσία, παρά μόνο μέσω ενός φεστιβάλ. Επομένως, όλα τα φεστιβάλ ανά τον κόσμο μπορούν να αποτελέσουν κάτι σαν εταιρείες διανομής του παγκόσμιου κινηματογράφου. Είναι πολύ σημαντικό που εδώ στη Θεσσαλονίκη είδα, π.χ., νέες ρωσικές ταινίες όπως οι Φάουστ, Έλενα και Πορτραίτο στο λυκόφως». Ο (...), τέλος, αποκάλυψε πως όταν βλέπει μια ταινία δεν τη μελετά σαν να πρόκειται για κάποιου είδους καλλιτεχνική άσκηση, αλλά σαν απλός θεατής που περιμένει να δει τι θέλει να του πει ο σκηνοθέτης.

Σε ερώτηση σχετικά με το εάν υπάρχουν βασικές προδιαγραφές ή προσωπικά κριτήρια στην ανάδειξη των καλύτερων ταινιών του Διαγωνιστικού τμήματος, ο πρόεδρος της επιτροπής δήλωσε: «Λειτουργώ μονάχα βάση προσωπικών κριτηρίων, αναζητώντας σε κάθε ταινία που βλέπω τα εκφραστικά της μέσα, την πρωτοτυπία, την ειλικρίνεια, τη συνέπεια και τη συνοχή». Προσυπογράφοντας τα λεγόμενα του κ. Κάρντις, η κ. Κουρόιβα τόνισε ότι αυτό που προέχει για εκείνη είναι η συνοχή, η ειλικρίνεια καθώς και «να μην μπάζει η ιστορία», όπως είπε χαρακτηριστικά. Από τη μεριά του, ο κ. Μπουαγιέ υπογράμμισε: «Επιθυμία μου είναι η ταινία να με πάει σε έναν άγνωστο τόπο όπου στο τέλος να κρύβεται μια έκπληξη. Δε θέλω απλά να παρακολουθώ ένα φιλμ, αυτό που ζητάω είναι να με πηγαίνει κάπου ψηλότερα ως άνθρωπο». Η κ. Αλίεβα αποκάλυψε σχετικά: «Θέλω όλοι μας να συζητήσουμε στην τελική συνεδρίαση, όπου θα υπάρχει ένας βαθμός αντικειμενικότητας παρά την προσωπικότητα του καθενός. Ακούμε συχνά πως υπάρχουν διαμάχες κατά την επιλογή των καλύτερων ταινιών. Προσωπικά, έχω μεγάλη εμπειρία από αυτές τις επιτροπές και αυτό που προέχει είναι να στηρίξουμε τους νέους δημιουργούς». Με τη σειρά του, ο (...) επικεντρώθηκε στο προσωπικό ιδίωμα που αναζητά σε κάθε δημιουργό, στο οποίο και είναι ιδιαίτερα απαιτητικός καθώς το θεωρεί «ένα μικρό θαύμα όταν κατορθώνει να το εντοπίσει», όπως επεσήμανε.

Η τελευταία ερώτηση της συνέντευξης Τύπου εστίασε στο κατά πόσο έχει συμβεί στο παρελθόν να αλλάξουν εντελώς γνώμη για μια ταινία ύστερα από τη συζήτηση με άλλα μέλη της επιτροπής. Ο κ. Κάρντις ξεκαθάρισε πως του έχει συμβεί, καθώς θεωρεί ότι πρέπει πάντοτε να είναι κανείς ανοικτός σε αυτό το ενδεχόμενο. Η κ. Κουρόιβα κυμάνθηκε στο ίδιο μήκος κύματος λέγοντας πως της αρέσει να ακούει διαφορετικές γνώμες, αφού «μέσα από την επιλογή το αποτέλεσμα γίνεται καλύτερο», όπως τόνισε χαρακτηριστικά. «Παρότι είναι θετικό όταν συμβαίνει, δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε όλοι, παρόλο που εν προκειμένω είναι βέβαιο πως θα υπάρχουν τρεις ή τέσσερις ταινίες που θα μας αρέσουν πολύ, μιας και η ποιότητα επιλογής εξαιρετική», επεσήμανε ο κ. Μπουαγιέ, ενώ η κ. Αλίεβα προσέθεσε μια πιο προσωπική χροιά στην κουβέντα, λέγοντας πως «ακούω με προσοχή τα επιχειρήματα των συναδέλφων, καθώς καλούμαι να αντιληφθώ όλες αυτές τις πολύπλοκες σχέσεις τόσο της κινηματογραφικής όσο και της αληθινής ζωής». Από την πλευρά του, ο (...) ....