ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Φαντάσου έναν καρεκλοκένταυρο με αποκολλημένα τα πισινά του, να έρπει προς το νέο του αξίωμα. Μοιάζει με αλλόκοτο μαλάκιο, αηδιαστικά απροστάτευτο και εμετικά θλιβερό. Την ώρα που πανικόσυρτο, σπεύδει να οχυρωθεί στο νέο του κέλυφος. Ίσως, γι' αυτό και κανένας από τους γυμνόποδες αδελφούς μου, δεν το πατάει. Τόσο πολύ το σιχαίνονται.
Κώστας Ι. Γιαλίνης

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕ (Translate)

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Καμιά φορά, στεκόμαστε μπροστά στο πρόγραμμα του “ΦΚΘ” αμήχανοι, και δεν ξέρουμε τι διάολο να επιλέξουμε, αφού τίποτα δεν μπορεί να μας εγγυηθεί, την ποιότητα της ταινίας που θα δούμε, όλες ίδιες είναι και όλες “καλές”. Η... νεκροψία της προβολής θα το δείξει!
Με τον “Πεινασμένο Άνθρωπο” όμως του Φίλιπ Μάρτιν (Γάλλος), αν και η επιλογή μας ήταν εντελώς τυχαία και τυφλή, χτυπήσαμε διάνα... φλέβα χρυσού!
Χωρίς υπερβολή για μας, και χωρίς να έχουμε δει το σύνολο των ταινιών του 54ου “ΦΚΘ”, αυτή η ταινία είναι η καλύτερη. Σαν τέτοια, επόμενο ήταν να την παρακολουθήσουν ελάχιστοι θεατές στην αίθουσα, αφού προβλήθηκε κι αργά, σχεδόν τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Τρίτης.
Στην παρουσίαση της ταινίας παρών ήταν και ο σκηνοθέτης, όπως και στο τέλος της προβολής που δέχθηκε σειρά από ερωτήσεις.
Η ταινία ήταν ένα ποιητικό δημιούργημα χωρίς υπότιτλους -πολύ καλή αυτή η ιδέα του σκηνοθέτου- γυρισμένη εξ' ολοκλήρου στα λασπόνερα του Δέλτα του Δούναβη (Ρουμανία), όπου ο δημιουργός ψάχνοντας να βρει τα ειδυλλιακά, ιδανικά τοπία για το σενάριό του, βρήκε να παίζουν ξέμοιαστα σ' αυτά τα νερά ένα τσούρμο από παιδιά! Τα οποία ευθύς αμέσως, “ονόμασε” πρωταγωνιστές της ταινίας. Ο κεντρικός του ήρωας ήταν ένας περιθωριακός πάμφτωχος, ο οποίος βρέθηκε στον ίδιο χώρο σοβαρά τραυματισμένος στο πόδι.
Αναμφισβητήτως, όπως είπαμε και στον διάλογο με τον σκηνοθέτη, το φιλμ ήταν καταπληκτικό! Με ένα επίσης καταπληκτικό φωτογραφικό γύρισμα, και ονειρικά πλάνα στα κανάλια του Δούναβη, φωτογραφικά τοποθετημένα. Ίσως αυτή η μαγευτική φωτογραφία του φιλμ, ήταν αυτή που μας κράτησε στην αίθουσα και δεν την εγκαταλείψαμε στα πρώτα δέκα λεπτά.
Η άλλη καινοτομία της ταινίας ήταν η έλλειψη υποτίτλων. Μια και, ότι έλεγαν τα παιδιά ή ο πρωταγωνιστής στα ρουμάνικα, δεν έχριζαν καμιά απολύτως, μετάφραση! Η εικόνα τα έλεγε όλα! 
Και, όταν ένας σκηνοθέτης κατορθώνει να πεί αυτό που θέλει μόνο με την εικόνα της ταινίας του, αυτός για μας είναι ο πραγματικός δημιουργός, και ο πραγματικός καλλιτέχνης.Εξ' άλλου ο κινηματογράφος για πολλά χρόνια υπήρξε βουβός, δεν είναι λίγα τα κινηματογραφικά αριστουργήματα που μετρούμε από κέινη τηνεποχή.
Η ταινία ακόμα, το είπαμε και στον σκηνοθέτη που συμφώνησε κατά το ήμισυ μαζί μας, με ένα άλλον τίτλο και ελάχιστα διαφοροποιημένη στο γύρισμά της, θα μπορούσε να έρθει στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο, και να διεκδικήσει επάξια κάποιο από  τα βραβεία εκείνα! Υπήρχαν στιγμές στην προβολή, οι περισσότερες, που δεν ήξερες πραγματικά αν βλέπεις ένα φιλμ ντοκιμαντέρ, ή μια ταινία μυθοπλασίας.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης πάντως, υπεραμύνθηκε της θέσεως ότι η ταινία του ήταν καθαρά ταινία μυθοπλασίας.
Πεινασμένος Άνθωπος” λοιπόν, του μεγάλου Γάλλου σκηνοθέτου Φίλιπ Μάρτιν, και, όπου το απαντήσετε, μην το χάσετε, υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι να το δείτε, και κανένας να το... προσπεράστε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: