ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Φαντάσου έναν καρεκλοκένταυρο με αποκολλημένα τα πισινά του, να έρπει προς το νέο του αξίωμα. Μοιάζει με αλλόκοτο μαλάκιο, αηδιαστικά απροστάτευτο και εμετικά θλιβερό. Την ώρα που πανικόσυρτο, σπεύδει να οχυρωθεί στο νέο του κέλυφος. Ίσως, γι' αυτό και κανένας από τους γυμνόποδες αδελφούς μου, δεν το πατάει. Τόσο πολύ το σιχαίνονται.
Κώστας Ι. Γιαλίνης

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕ (Translate)

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΑΛΕΝ ΓΚΙΡΟΝΤΙ

54ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ   1-10 Νοεμβρίου 2013

Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου, ο Γάλλος δημιουργός Αλέν Γκιροντί, στο πλαίσιο του 54ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία του διευθυντή του Φεστιβάλ κ. Δημήτρη Εϊπίδη. Η φετινή διοργάνωση πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο του σκηνοθέτη, προβάλλοντας τις πιο αντιπροσωπευτικές στιγμές της φιλμογραφίας του.

Τον Γάλλο σκηνοθέτη, σεναριογράφο και ηθοποιό, ο οποίος απέσπασε το βραβείο σκηνοθεσίας στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» του φετινού Φεστιβάλ Καννών για την ταινία Ο άγνωστος της λίμνης, καλωσόρισε ο κ. Εϊπίδης, τονίζοντας: «Είμαι πολύ ευχαριστημένος που έχουμε εδώ κοντά μας έναν εκλεκτό δημιουργό, μία σημαντική προσωπικότητα του γαλλικού σινεμά. Ο Αλέν Γκιροντί αποτελεί και πρόσφατη ανακάλυψή μου στο φεστιβάλ των Καννών, με αφορμή την τελευταία ταινία του Ο άγνωστος της λίμνης, η οποία προβάλλεται και στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του αφιερώματος του 54ου Φεστιβάλ. Πρόκειται για μία εκπληκτική ταινία, με πολύ καλές ερμηνείες, χαρακτηριστική του γαλλικού σινεμά που ξέρουμε κι εκτιμούμε».

Ο Αλέν Γκιροντί γεννήθηκε και μεγάλωσε στον γαλλικό Νότο. Σε ερώτηση για το εάν το περιβάλλον των παιδικών του χρόνων επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο κάνει σινεμά, ο ίδιος απάντησε: «Στην πραγματικότητα δεν ξέρω αν η νότια Γαλλία επηρέασε τη δουλειά μου, πιο σημαντικό ήταν ότι μεγάλωσα στην επαρχία, στην ύπαιθρο, σε ένα αγροτικό περιβάλλον. Αυτό σίγουρα διαμόρφωσε τον χαρακτήρα μου».

Για τον Αλέν Γκιροντί, το να κάνεις κινηματογράφο σημαίνει «να παρουσιάζεις τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο, όχι με τον τρόπο που ακολουθούν όλοι. Αλλιώς γιατί να υπάρχει ο κινηματογράφος;». Αυτό που τον ώθησε να ασχοληθεί με το σινεμά, ήταν, όπως είπε ο ίδιος, «το όνειρο που είχα να ξαναπλάσω τον κόσμο εξαρχής. Με ενδιαφέρει να προσεγγίσω άμεσα το πραγματικό και να δώσω την προσωπική μου άποψη, να θίξω ξανά το αληθινό και ταυτόχρονα να κάνω τον κόσμο να ονειρεύεται. Μου αρέσει η ιδέα του νατουραλισμού».

Σε ερώτηση για τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζει στις ταινίες του τη σεξουαλικότητα, ο Γάλλος δημιουργός απάντησε: «Το πιο περίπλοκο είναι να απεικονίσεις τη σεξουαλικότητα με τρόπο φυσικό κι αυτό επειδή πρόκειται για ένα θέμα που παραπέμπει σε κάτι που είναι στενά προσωπικό. Επιπλέον, μας δυσκολεύει να ξεφύγουμε από τα κλισέ, τα στερεότυπα και ό,τι έχουμε δει ήδη στο σινεμά. Αυτό που χρειάζεται κατά τη γνώμη μου, είναι να κάνουμε αναδρομή στις αναμνήσεις μας. Προσωπικά, μου χρειάστηκε πολύς χρόνος για να ασχοληθώ με το φύλο, με το σεξ. Η ταινία μου Ο άγνωστος της λίμνης προέκυψε από μια εσωτερική ζύμωση για το πώς μπορούσα να καταπιαστώ με το πάθος, το πώς αυτό περνά μέσα από το σεξ, αλλά και με το πώς να προσεγγίσω τη σεξουαλικότητα μεταξύ ανδρών. Πιστεύω ότι δεν κατάφερα να το παρουσιάσω με φυσικό τρόπο. Είμαι αρκετά ευχαριστημένος από τη συγκεκριμένη ταινία, ωστόσο πιστεύω ότι θα μπορούσα να κάνω ένα βήμα παραπάνω».

Σχετικά με την υποδοχή που επιφύλαξε το κοινό στην ταινία Ο άγνωστος της λίμνης, ο Αλέν Γκιροντί επεσήμανε: «Οι αντιδράσεις με εξέπληξαν. Πριν πάω στις Κάννες είχα πολύ άγχος για την πρεμιέρα, για το πώς θα παρουσιαζόταν η ταινία μου μπροστά σε 1.000 θεατές. Είχα προετοιμαστεί για το γεγονός ότι μέρος του κοινού και των κριτικών θα την απέρριπτε. Μου προκάλεσε μεγάλη έκπληξη η ομοφωνία γύρω από το φιλμ. Γενικά υπήρξε πολύ καλή υποδοχή της ταινίας παντού, με εξαίρεση το Λίβανο, όπου δεν προβλήθηκε για λόγους λογοκρισίας. Όπου έχει προβληθεί πάντως μέχρι στιγμής, το κοινό φαίνεται ευχαριστημένο. Έτσι κι αλλιώς, σπάνια θα έρθει κάποιος να σου πει “η ταινία σου είναι χάλια”. Συνήθως έρχονται να σου μιλήσουν αυτοί που έχουν θετικά σχόλια».

Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την έννοια της φυγής στις ταινίες του, δηλαδή το εάν οι ήρωές του τρέχουν για να ξεφύγουν από κάποιον ή κάτι, ο δημιουργός εξήγησε: «Θα έλεγα ότι οι χαρακτήρες των ταινιών μου περισσότερο κινούνται σε μία κυκλική πορεία. Δεν ξέρω αν μπορούν να ξεφύγουν, μου αρέσει όμως η ιδέα να τρέχουν σε κύκλους. Επιπλέον, πιστεύω ότι ο κινηματογράφος πρέπει να είναι σωματικός».

Σχετικά με το αμφίσημο φινάλε της ταινίας Ο άγνωστος της λίμνης, ο Αλέν Γκιροντί παρατήρησε: «Θεωρώ πολύ φυσικό το ότι η ταινία ξεκινά από την πραγματικότητα και σταδιακά γλιστρά σε μία αφαίρεση. Ξεκινάει από έναν κόσμο ηδονιστικό και ηλιόλουστο και τελειώνει μέσα σ' έναν εφιάλτη, στο σκοτάδι. Επέλεξα αυτό το φινάλε ανάμεσα σε πολλά άλλα, γιατί έχει κι ένα έντονα υπαρξιακό περιεχόμενο».

Ερωτώμενος για τη λογοκρισία που συνάντησε η ταινία Ο άγνωστος της λίμνης, αλλά και για τα κοινά στοιχεία που ενδεχομένως τη συνδέουν με το φιλμ Η ζωή της Αντέλ, το οποίο επίσης προβλήθηκε στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών, ο κ. Γκιροντί διευκρίνισε: «Η λογοκρισία αφορούσε μόνο την αφίσα της ταινίας και μάλιστα μόνο σε δύο πόλεις, οι δήμαρχοι των οποίων τοποθετούνται εναντίον του γάμου ομόφυλων. Πιστεύω ότι το κοινό στοιχείο της δικής μου ταινίας με τη Ζωή της Αντέλ είναι ότι έχουμε ξεπεράσει την ομοφυλοφιλική θεματολογία. Ουσιαστικά δηλαδή, η ομοφυλοφιλία δεν αποτελεί το θέμα των ταινιών αυτών, αλλά πρόκειται για φιλμ μιλούν για τον πόθο, τον έρωτα, το πάθος. Πρόκειται για ταινίες που συμβάλλουν στην παγκοσμιοποίηση της ομοφυλοφιλίας, που αναφέρονται στον άνθρωπο γενικότερα. Με ενοχλεί να τις ονομάζουμε “γκέι ταινίες”. Βέβαια, σε σχέση με τη Ζωή της Αντέλ, αναρωτιέμαι επίσης τι σημαίνει για έναν ετεροφυλόφιλο σκηνοθέτη να γυρίζει μία ταινία με δύο γυναίκες που κάνουν έρωτα. Πιστεύω ότι αυτό αφορά κυρίως το θέαμα κι αυτό είναι κάτι που προσωπικά προσπαθώ να αποφύγω».

Δεν υπάρχουν σχόλια: