Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης εκφράζει τα συλλυπητήριά του για το θάνατο της Λουκίας Ρικάκη.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συμμετέχοντας στο πρόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού «Θεσσαλονίκη Σταυροδρόμι Πολιτισμών - 2011 Μέση Ανατολή» παρουσιάζει την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου στις 19:00 στην αίθουσα Παύλος Ζάννας του Ολύμπιον (πλ. Αριστοτέλους 10, τηλ. 2310-378.400), την εκδήλωση με τίτλο «Το ελληνο - εβραϊκό θαύμα». Στην εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί η επίσημη πρώτη προβολή τριών ταινιών μικρού μήκους που δημιούργησαν φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.
Πρόκειται για μια παραγωγή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, η οποία δίνοντας βήμα σε νέους δημιουργούς, μέσα από τρεις πρωτότυπες ταινίες
- μία μυθοπλασίας, μία ντοκιμαντέρ και μία animation - με θέμα τον Ιουδαϊσμό και τις σχέσεις του με τη Θεσσαλονίκη, φέρνει στο φως σημαντικές πλευρές της συμβίωσης Ελλήνων και Εβραίων, μιας συμβίωσης που μετρά ήδη πέντε αιώνες συγκερασμού και πολιτισμού.
Οι ταινίες που θα προβληθούν είναι οι εξής: Θόλος των Κατερίνας Γεροθανάση και Νίκου Αποστολόπουλου (μυθοπλασία), Ένα τραγούδι για τη Θεσσαλονίκη των Στέλας Παπαστεφάνου και Μαρίας Παπαδοπούλου (ντοκιμαντέρ) και Οι γείτονες των Ελιζαμπέττας Ηλία-Γεωργιάδου και Κατερίνας Γεροθανάση. Πρόκειται για δημιουργίες μιας εξαιρετικά ταλαντούχας ομάδας, την οποία αποτελούν πτυχιούχοι και φοιτητές του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Καθημερινές ιστορίες και αισθήματα ξεφεύγουν από τα ιστορικά βιβλία και βρίσκουν το δρόμο τους για την κινηματογραφική αίθουσα, με στόχο ο θεατής να πλησιάσει, να δει και να ερμηνεύσει ξανά την ιστορία, με μια νέα, φρέσκια ματιά.
Την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου τις προβολές θα προλογίσουν οι σκηνοθέτιδες των ταινιών, ενώ θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό. Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη.
Στη συνέχεια και μέχρι το τέλος του χρόνου, οι ταινίες θα προβάλλονται στην αίθουσα του Μουσείου Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (κάθε Τετάρτη και Παρασκευή στις 18:00).
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο της ετήσιας δραστηριότητάς του και σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας διοργανώνει την 3η Εβδομάδα Ισπανικού Κινηματογράφου με τίτλο «Σταυροδρόμια», που αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων διοργανώσεων «Εικόνες ενός ευρωπαϊκού κινηματογράφου» (2009) και «Ο ισπανικός εμφύλιος στον κινηματογράφο» (2010). Η 3η Εβδομάδα Ισπανικού Κινηματογράφου θα πραγματοποιηθεί από τις 8 έως τις 14 Δεκεμβρίου 2011 στην αίθουσα Παύλος Ζάννας του Ολύμπιον (πλ. Αριστοτέλους 10, τηλ. 2310-378.400).
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης συγχαίρει την επιτροπή του Δήμου Θεσσαλονίκης καθώς και όλους όσοι εργάστηκαν για την ανάδειξη της Θεσσαλονίκης ως Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας για το έτος 2014.Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε η σκηνοθέτιδα, σεναριογράφος και παραγωγός Σάρα Ντράιβερ, την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου στην Αποθήκη Γ, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία του διευθυντή του Φεστιβάλ Δημήτρη Εϊπίδη. Η φετινή διοργάνωση πραγματοποιεί αφιέρωμα στο έργο της δημιουργού, μιας από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του ανεξάρτητου αμερικάνικου σινεμά, επί ετών συνεργάτιδας και συντρόφου του Τζιμ Τζάρμους.
«Η σημερινή παρουσία της Σάρα Ντράιβερ στο 52ο ΦΚΘ είναι ένα συναισθηματικά φορτισμένο γεγονός για μένα. Είχα την ευτυχία να δείξω την πρώιμη δουλειά της στο φεστιβάλ του Μόντρεαλ και είμαστε φίλοι εδώ και πολλά χρόνια και με την ίδια και με τον Τζιμ Τζάρμους. Είναι μια φιλία που δεν πρέπει να τελειώσει ποτέ. Φέτος παρουσιάζουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το σύνολο του έργου της. Περιμένω με μεγάλη προσδοκία να δω και την επόμενη και τη μεθεπόμενη ταινία της», τόνισε κατά την έναρξη της συνέντευξης Τύπου ο κ. Εϊπίδης.
Παίρνοντας το λόγο, η Σάρα Ντράιβερ ανέφερε ότι στα μέσα της δεκαετίας του '70 βρέθηκε στην Ελλάδα για σπουδές κλασσικής φιλολογίας. «Το 1974-1975 είχα την πρόθεση να ασχοληθώ με την αρχαιολογία. Παράλληλα με τις σπουδές, εντάχθηκα σε μια πειραματική θεατρική ομάδα και τελικά το θέατρο επικράτησε της αρχαιολογίας. Με επηρέασε πολύ η ταινία του Τζον Κασσαβέτη A Woman Under the Influence. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ, αποφάσισα να σπουδάσω κινηματογράφο», αφηγήθηκε η σκηνοθέτιδα. Και πρόσθεσε: «Εκείνη την εποχή, στην Νέα Υόρκη γίνονταν έντονες ζυμώσεις, ήμασταν σε επαφή με την κοινότητα των μουσικών, των ζωγράφων, γενικά των καλλιτεχνών. Επικρατούσε ένα είδος αναρχίας, δεν χρειαζόσουν άδεια, μπορούσες να πάρεις μια κάμερα και να κάνεις γυρίσματα στο δρόμο».
Το 1981, σε ηλικία 24 ετών, η Σάρα Ντράιβερ γύρισε την πρώτη της ταινία με τίτλο Εσύ δεν είσαι εγώ, βασισμένη στο διήγημα "Εσύ δεν είσαι Εγω" του Πολ Μπόουλς, σε σενάριο που συνυπέγραψε η ίδια με τον Τζιμ Τζάρμους, με πρωταγωνίστρια τη Σούζαν Φλέτσερ. Η δημιουργός παρατήρησε σχετικά: «Τότε είχαμε μια ιδέα και αποφασίσαμε να την κάνουμε πράξη. Στα γυρίσματα της ταινίας μας βοηθούσαν φίλοι. Δεν είχαμε καν εξασφαλίσει τα δικαιώματα. Ζούσαμε όμως σε μια εποχή με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Προσωπικότητες όπως ο Πολ Μπόουλς και ο Άλεν Γκίνσμπεργκ συνεργάζονταν με νέους ανθρώπους». Ανατρέχοντας πίσω στο χρόνο, η Σάρα Ντράιβερ υπογράμμισε: «Η Νέα Υόρκη ήταν τότε ένας περίεργος τόπος, σχεδόν κατατρυχόταν από φαντάσματα. Όταν στις 4 το πρωί έπαιρνα το ασανσέρ, φοβόμουν. Όλες αυτές οι εμπειρίες, τα βιώματα και οι ιδέες κινητοποιούσαν τη φαντασία μου και τις ενσωμάτωνα στην ταινία». Η ταινία Εσύ δεν είσαι εγώ είχε μια περιπετειώδη πορεία. Κάποτε η αποθήκη όπου βρίσκονταν όλες οι κόπιες του φιλμ πλημμύρισε και τα αντίγραφα καταστράφηκαν. «Είχα μια κόπια η οποία είχε προβληθεί σε κάποιο φεστιβάλ τόσες φορές, που η ποιότητά της ήταν πολύ κακή, με αποτέλεσμα όταν πριν από τρία χρόνια προσπάθησα να την ξαναδώ, ήταν αδύνατο. Το Μάιο του 2010 έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν αρχειοθέτη του έργου του Πολ Μπόουλς, ο οποίος μου είπε ότι εντόπισε μια κόπια ανάμεσα στα πράγματα του Μπόουλς, στο σπίτι του στην Ταγγέρη. Του την είχα στείλει εγώ το 1982, για να τον ευχαριστήσω και φανταζόμουν ότι μετά από τόσα χρόνια θα ήταν σε κακή κατάσταση. Τελικά η ποιότητα ήταν πολύ καλή! Έκανα τις απαραίτητες τεχνικές επεξεργασίες και το αντίγραφο που προβάλλεται στο 52ο Φεστιβάλ είναι υψηλής ευκρίνειας», ανέφερε η δημιουργός.
Πέντε χρόνια μετά, η Σάρα Ντράιβερ γύρισε την ταινία Υπνοβασία (1986), και πάλι με πρωταγωνίστρια τη Σούζαν Φλέτσερ. «Μετά το φιλμ Εσύ δεν είσαι εγώ έτυχε να βρεθώ σε διάφορα φεστιβάλ στην Ευρώπη και να ‘’εκτεθώ’’ σε διαφορετικές κινηματογραφικές προσεγγίσεις. Όταν ξεκινούσα τα γυρίσματα της ταινίας Υπνοβασία έβλεπα πολύ Ταρκόφσκι, διάβαζα παραμύθια, μου συνέβαιναν διάφορα περίεργα... Όλα αυτά με επηρέασαν πολύ», εξήγησε η σκηνοθέτιδα. Η ταινία Υπνοβασία είναι ένα παραμύθι με ανοιχτό τέλος, που εκτυλίσσεται με φόντο μια «μαγική» Νέα Υόρκη.
Το υπερβατικό στοιχείο κυριαρχεί και στην ταινία Όταν πετάξουν τα γουρούνια, με κεντρικούς ήρωες δυο φαντάσματα (Μαριάν Φέιθφουλ, Ρέιτσελ Μπέλα) και έναν μονόχνωτο μουσικό της τζαζ (Άλφρεντ Μολίνα). Πρόκειται για ένα ονειρικό, εκκεντρικό, και κάποιες στιγμές σκοτεινό παραμύθι, για το πώς η τραγωδία του θανάτου μπορεί να μας κάνει να εκτιμήσουμε ακόμη και τις πιο ασήμαντες λεπτομέρειες της ζωής. Όπως ανέφερε η κ. Ντράιβερ, ανέκαθεν της άρεσαν οι παλιές χολιγουντιανές ταινίες και έτρεφε μια ιδιαίτερη αγάπη για την ταινία Topper με τον Κάρι Γκράντ. Η ταινία αναφέρεται σε έναν άντρα και μια γυναίκα που ανακαλύπτουν ότι πέθαναν, ότι είναι πια φαντάσματα, και αποφασίζουν να ταρακουνήσουν τη ζωή των φίλων τους. «Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και τις αρχές του '80 το Ηστ Βίλατζ είχε κατακλυστεί από ναρκωτικά. Μέσα σε δυο χρόνια χάσαμε επτά στενούς φίλους μας από τα ναρκωτικά και το AIDS. Τότε έλεγα στον εαυτό μου ότι δεν τους έχασα, ότι παραμένουν στη ζωή μου και κινούνται γύρω μου. Πιστεύω πως όταν πεθαίνει κάποιος αφήνει ένα είδος ηλεκτρικής ενέργειας πίσω του, το οποίο βρίσκεται γύρω μας, ακόμη και αν διαχέεται. Όταν λοιπόν γνώρισα την Μαριάν Φέιθφουλ, είπα ‘’δεν είναι δυνατόν, πρέπει να είναι φάντασμα. Θα την βάλω στην ταινία’’», αφηγήθηκε η Σάρα Ντράιβερ αναφορικά με τις συνθήκες δημιουργίας της ταινίας.
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τον πολυχρησιμοποιημένο όρο «ανεξάρτητος κινηματογράφος», η κ. Ντράιβερ δήλωσε: «Υπάρχουν πολλοί ενδιαφέροντες νέοι σκηνοθέτες, οι οποίοι δουλεύουν πολύ σκληρά και δεν έχουν χάσει τη γνησιότητά τους, όπως π.χ. οι Σον Ντέρκιν (Μάρθα Μάρσι Μέι Μαρλίν), Τζόσουα Σάφντι (Pleasure of being robbed) και Λένα Ντάναμ (Tiny Furniture). Τότε με τον Σταν Μπράκατζ προσπαθούσαμε, όχι συνειδητά, να είμαστε ποιητές, προσπαθούσαμε να κάνουμε ποιητικό σινεμά. Τώρα μπορεί ο Χάρβεϊ Γουάινσταϊν να λέει ότι είναι ανεξάρτητος παραγωγός, αλλά πλέον δεν συμφωνώ. Όταν ισχυρίζεται ότι για να κάνει μια ταινία 1 εκατ. δολαρίων θέλει ένα όνομα ‘’πρώτης γραμμής’’ προκειμένου να είναι επιτυχία, δεν είναι σωστό. Σημασία έχει η ταινία, όχι ποιος θα παίξει σε αυτήν. Είναι σαν να προσαρμόζεις τον ηθοποιό στα ρούχα και όχι τα ρούχα στον ηθοποιό».
Απαντώντας στο δίλημμα «φιλμ ή ψηφιακή τεχνολογία» και στο εάν τα σημερινά εκφραστικά και καλλιτεχνικά μέσα τής παρέχουν τις δυνατότητες να κάνει το σινεμά που επιθυμεί, η κ. Ντράιβερ απάντησε ότι προτιμά το φιλμ. «Μου αρέσει η μαγεία του φιλμ, η αποτύπωση του φωτός, της σκιάς, του βάθους πεδίου. Στην ψηφιακή τεχνολογία κάνεις πολλά γυρίσματα εύκολα, αλλά η μεταπαραγωγή είναι πολύ δαπανηρή, γιατί όταν έχεις τόσο πολύ υλικό η διαδικασία του μοντάζ είναι μακρόχρονη και αποπροσανατολιστική. Δεδομένου ότι το φιλμ είναι πιο ακριβό, πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος και προσεκτικός», επεσήμανε η δημιουργός.
Μιλώντας για το πώς είναι η εμπειρία του να ζεις και την ίδια στιγμή να συνεργάζεσαι με έναν άλλο σκηνοθέτη, η Σάρα Ντράιβερ εξήγησε: «Όταν γνώρισα τον Τζιμ Τζάρμους, ήμασταν και οι δυο εραστές της φαντασίας. Μας άρεσε να ανταλλάσσουμε ιδέες και από ανάγκη μάθαμε εξ αρχής να κάνουμε μαζί ταινίες. Μετά το φιλμ Πέρα από τον παράδεισο, διδαχθήκαμε πολλά και για το οικονομικό μέρος της παραγωγής ταινιών και αρχίσαμε να χάνουμε τη ‘’ροή’’ φαντασίας ανάμεσά μας. Αποφασίσαμε να μη συνεχίσουμε τις παραγωγές, αλλά να παρατηρεί ο ένας τον άλλον. Βέβαια κάποιες φορές υπάρχουν προβλήματα, γιατί και οι δυο είμαστε αρκετά αυταρχικοί, αλλά τα ξεπερνάμε».
Η Σάρα Ντράιβερ επεσήμανε ότι η νέα της παραγωγή θα είναι μια σπονδυλωτή ταινία, στην οποία, θα συνεισφέρουν στη σκηνοθεσία, μεταξύ άλλων, οι Μαρζάν Σατραπί, Μισέλ Γκοντρί και Εμίρ Κοστουρίτσα. Η δημιουργός αποκάλυψε ότι αφετηρία έμπνευσης για το συγκεκριμένο πρότζεκτ αποτέλεσαν μύθοι και λαϊκά παραμύθια, τα οποία η ίδια συνηθίζει να διαβάζει όταν ταξιδεύει. «Θεωρώ ότι εάν κατανοήσουμε την παράδοση κάθε λαού, μέσα από τη μυθολογία του, είμαστε σε θέση και να κατανοήσουμε τον ίδιο το λαό», κατέληξε η δημιουργός.
Ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Νέος κινηματογράφος – νέες προοπτικές» πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 9 Νοεμβρίου στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, στο πλαίσιο της Αγοράς / Μάρκετ του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Ομιλητές της εκδήλωσης, στην οποία έδωσε το παρών ο διευθυντής του ΦΚΘ Δημήτρης Εϊπίδης, ήταν οι: Αντρέι Τανασέσκου (διευθυντής του Φεστιβάλ του Τορόντο ), Κατριέλ Σόρι (διευθυντής του Ισραηλινού Κέντρου Κινηματογράφου) και Γρηγόρης Καραντινάκης (γενικός διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου). Κεντρικός άξονας της συζήτησης ήταν το κατά πόσο η πρόσφατη επιτυχημένη κινηματογραφική διαδρομή τριών μικρών χωρών, δηλαδή της Ρουμανίας, του Ισραήλ και της Ελλάδας, συνιστά αποτέλεσμα οργανωμένης προσπάθειας ή ευτυχούς συγκυρίας.Με τη σειρά του, ο κ. Τανασέσκου επεσήμανε: «Ζω στον Καναδά και η οπτική μου για τον ρουμανικό κινηματογράφο ήταν εξ αποστάσεως. Από το 2007 ξεκίνησα μια συνεργασία με φεστιβάλ στη Ρουμανία και το λεγόμενο Νέο Κύμα. Στο τέλος της εποχής Τσαουσέσκου, δηλαδή το ’89, η εθνική κινηματογραφία βρισκόταν στο σημείο μηδέν, ενώ παρουσιάστηκε με τα χρόνια μια δραματική μείωση των αιθουσών. Ωστόσο, αυτή η αρνητική πορεία εντός των συνόρων μετατράπηκε σε κέρδος εκτός συνόρων, αφού το Νέο Κύμα έφτασε να διακρίνεται σε διεθνή φεστιβάλ και να κερδίζει το διεθνές κοινό, κατορθώνοντας έτσι να βρει προγράμματα χρηματοδότησης στο εξωτερικό».Στη συνέχεια, ο κ. Τανασέσκου έκανε μια σύντομη αναδρομή στις καταβολές του ρουμανικού Νέου Κύματος, το οποίο σύμφωνα με τον ρουμάνο σκηνοθέτη και σεναριογράφο Κρίστι Πουίου δεν ξεκίνησε από τη γενιά του στις αρχές του 2000, αλλά από τη δεκαετία του ’60. «Έπειτα, με όσα συνέβησαν στη δεκαετία του ’90 να αποτελούν ένα σοκ στην κοινωνία της Ρουμανίας, πολλοί νέοι κινηματογραφιστές είχαν την ευκαιρία να εκφραστούν όπως επιθυμούσαν, χωρίς απαραίτητα να εντάσσονται στις αισθητικές του Νέου Κύματος. Ο Μιτουλέσκου, για παράδειγμα, έκανε ταινίες πολύ προσωπικές, που δεν εντάσσονταν ούτε στο Νέο Κύμα ούτε στην ευρύτερη ιστορία του ρουμάνικου κινηματογράφου. Όμως αυτό που είχαν κοινό είναι η δυσαρέσκεια για τον σύγχρονο συμβατικό κινηματογράφο». Ο ίδιος πρόσθεσε χαρακτηριστικά: «Πριν από το ’89 υπήρχε λογοκρισία, έπειτα όμως η αγορά κατακλύστηκε από χολιγουντιανές ταινίες, με αποτέλεσμα το ρουμανικό κοινό να μην είναι εκπαιδευμένο να βλέπει ταινίες που προτείνονται από το Νέο Κύμα. Σήμερα, ένας στους τέσσερις θεατές παρακολουθεί εγχώριες ταινίες, όμως το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά σε χολιγουντιανές παραγωγές και ελάχιστοι επιλέγουν να δουν άλλη ευρωπαϊκή ταινία. Υπάρχει πλέον μικρό ενδιαφέρον για το καλλιτεχνικό σινεμά. Αν υπάρχει επομένως το Νέο Κύμα, αυτό οφείλεται σε συγκεκριμένα άτομα».Μιλώντας για το πώς είναι δυνατό να αυξηθεί το κοινό των εγχώριων ταινιών ο κ. Σόρι εστίασε στην ανάγκη οργάνωσης των επιμέρους δράσεων: «Καταρχάς, ως εξειδικευμένος φορέας, το Ισραηλινό Κέντρο Κινηματογράφου λειτουργεί μοιράζοντας αρμοδιότητες: π.χ., άλλοι ασχολούνται με ντοκιμαντέρ και άλλοι με τις μικρού μήκους ταινίες. Δεύτερον, προσωπικά προτρέπω τους παραγωγούς να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τη διανομή. Παράλληλα, όμως, δημιουργήσαμε ένα τεράστιο δίκτυο σε 50 πόλεις του Ισραήλ, όπου πραγματοποιούμε πολλές προβολές, σε πολιτιστικά κέντρα, σχολεία και στρατόπεδα. Επιπλέον, μπορεί κάποιος θεατής να αγοράσει ένα εισιτήριο διαρκείας για ένα εξάμηνο, έτσι ώστε να έχει τη δυνατότητα να δει έξι ισραηλινές ταινίες προτού αυτές βγουν στις αίθουσες. Αυτές οι προβολές μας βοηθούν στο να αντιλαμβανόμαστε τις αντιδράσεις και την ανταπόκριση του κοινού. Σκοπός μας είναι ο θεατής να απολαμβάνει ισραηλινό κινηματογράφο». Ο κ. Σόρι πρόσθεσε: «Επίσης, ασχολούμαστε και με τη διαφήμιση, καθώς ως Κέντρο μπορούμε να διαπραγματευόμαστε συνολικά, επιτυγχάνοντας έκπτωση έως 65%, γεγονός που ωφελεί ιδιαίτερα τον παραγωγό. Το γεγονός ότι υπάρχει ένας τέτοιος φορέας που συνάπτει συνολικής ισχύος συμφωνίες είναι εξαιρετικά επωφελές. Επιπρόσθετα, τα τελευταία 4-5 χρόνια αναπτύξαμε ένα πρόγραμμα για τους εκκολαπτόμενους δημιουργούς, το οποίο φτάνει σε χρηματοδότηση μέχρι 50.000 ευρώ. Σε αυτό το πρόγραμμα για τους “αντάρτες” κινηματογραφιστές εντάσσουμε όμως και συμφωνίες όπου παραγωγοί στηρίζουν τους δημιουργούς χωρίς χρήματα, δίνοντας έτσι μια νέα προοπτική».
ΕΝΑΡΞΗ “ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ
Οι παραγωγοί και σκηνοθέτες αυτών των κινηματογραφικών σχεδίων έχουν την δυνατότητα να παρουσιάσουν και να συζητήσουν τα σχέδιά τους επίσημα και ανεπίσημα με συμπαραγωγούς, διανομείς, εκπροσώπους εταιριών πωλήσεων και ειδικούς κορυφαίων τομέων παραγωγής. Φέτος, η Αγορά του 52ου ΦΚΘ, και ειδικότερα το Crossroads – Φόρουμ Συμπαραγωγών, το οποίο υποστηρίζει την παραγωγή ταινιών μεγάλου μήκους που συνδέονται με την κεντρική και νοτιοανατολική Ευρώπη, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή στην ανεύρεση συνεργατών για την χρηματοδότηση και ολοκλήρωση της ταινίας τους, συμμετέχει στο πρόγραμμα Θεσσαλονίκη – Σταυροδρόμι Πολιτισμών.Το “Σταυροδρόμια” υποστηρίζεται από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΜΙΝΤΙΑ, ενώ επίσης συνεργάζεται με:ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΗΣ (Σ.Σ. “ΧΚ”: Ακόμα ασχολείστε μ' αυτόν τον αλήτη;) Με αφορμή τη χθεσινοβραδινή προβολή της ταινίας του με τίτλο Φάουστ (τιμημένη με Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ Βενετίας), η οποία πραγματοποίησε πρεμιέρα στο Ολύμπιον, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο σκηνοθέτης Αλεξάντερ Σοκούροφ απηύθυνε θερμό χαιρετισμό μέσω επιστολής στο κοινό που παρευρέθηκε στην αίθουσα. «Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς που βρίσκεστε εδώ απόψε για να παρακολουθήσετε τη νέα μας δουλειά. Για μένα η παρουσία σας είναι δείγμα εμπιστοσύνης, αφού φανερώνει την ετοιμότητά σας να δωρίσετε στον σκηνοθέτη, στο συνεργείο και στη δουλειά του δύο ώρες από την ίδια σας τη ζωή. Πρόκειται για γενναιοδωρία από μέρους σας, που εκτιμώ βαθιά. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον –εδώ και πολλά χρόνια– θεατή, συνάδελφο και φίλο μου Δημήτρη Εϊπίδη, έναν ακούραστο εργάτη της τέχνης του κινηματογράφου, στις καλές αλλά και στις δύσκολες εποχές. Το πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεται κανείς στο τιμόνι ενός φεστιβάλ, είναι σε όλους μας γνωστό: Δεν χρειάζονται μόνο χρήματα, αλλά κουράγιο, δύναμη, ισχυρή θέληση και πολλή αγάπη. Όμως εκείνος γνωρίζει τι κάνει: Όταν σβήνουν τα φώτα και εμφανίζονται οι εικόνες στην οθόνη, ο άνθρωπος ξεχνά για λίγο σε πόσο δύσκολους καιρούς ζούμε σήμερα και νιώθει πως δεν είναι μόνος. Κι αυτό είναι το σημαντικότερο», ανέφερε ο δημιουργός.Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ο Εκπαιδευτικός Όμιλος ΑΚΜΗ επεκτείνουν τη συνεργασία τους, που έχει ήδη ξεκινήσει με 2 υποτροφίες σε παιδιά μετανάστες από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, και στην 52η διοργάνωση, προσφέροντας 4 υποτροφίες για σπουδές κινηματογράφου σε παιδιά που έχουν ανάγκη ουσιαστικής στήριξης.Στη συνέχεια, ο κ. Ροδόπουλος υπογράμμισε: «Οι κοινωνικοί φορείς, όπως και οι εκπαιδευτικοί, οφείλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στα γεγονότα. Εμείς μπορεί να μην είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε σε βιοποριστικά ή άλλου τύπου ζητήματα, είμαστε όμως εδώ για να υποστηρίξουμε την εκπαιδευτική και κοινωνική μας αποστολή. Δε νοείται ο μεγαλύτερος εκπαιδευτικός όμιλος της χώρας να κλείνει τα αυτιά του στα κελεύσματα των καιρών. Εδώ και πολλά χρόνια λειτουργεί σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο (...) του Εδιμβούργου ο τομέας σπουδών κινηματογράφου και θεάτρου. Έχουμε ήδη αρχίσει να δρέπουμε τους πρώτους καρπούς: για παράδειγμα, ένας πρώην σπουδαστής μας, ο Θάνος Τσαβλής, παρουσιάζει την ταινία του με τίτλο (...). στο 52ο Φεστιβάλ, ενώ ο Γιώργος Φουρτούνης, επίσης απόφοιτός μας, βραβεύτηκε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Δράμας. Αυτό είναι το επιστέγασμα μιας προσφοράς ουσίας. Εμείς στηρίζουμε την προσπάθεια του ΦΚΘ να βοηθήσει παιδιά που έχουν ανάγκη και θέλουν να σπουδάσουν στον οπτικοακουστικό χώρο. Ευχαριστώ και πάλι το Φεστιβάλ. Εμείς θα προσπαθήσουμε να είμαστε αρωγοί σε κάθε ανάλογη προσπάθεια».
