51ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 3-12 Δεκεμβρίου 2010

ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ


Οι ταινίες του διαγωνιστικού:

Animal Kingdom / Ζωικό Βασίλειο
Αυστραλία, 2009, 35mm Έγχρωμο, 112’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: David Michod / Ντέιβιντ Μισό. Ηθοποιοί: Guy Pearce (Leckie), Ben Mendelsohn (Pope), Luke Ford (Darren), Jackie Weaver (Smurf), Sullivan Stapleton (Craig), Joel Edgerton (Baz)

Πού ταιριάζεις; Πού χωράς και πού ανήκεις; Για τον Τζέι Κόντι η απάντηση αποτελεί και την πιο δύσκολη απόφαση που θα πρέπει να πάρει στη ζωή του. Όταν η μητέρα του πεθαίνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών, ο Τζέι στρέφεται στην αποξενωμένη γιαγιά του για βοήθεια. Και τότε βρίσκεται στη μέση μιας βεντέτας ανάμεσα στους κακοποιούς θείους του, στη χειριστική γιαγιά του, και στην αστυνομία, σαν ένα μήλο της έριδος που θα καθορίσει ζωές. Ο ένας θείος του, ο ανισόρροπος Πόουπ, καταζητείται για ένοπλη ληστεία· ο μικρότερος αδελφός του, ο νευρικός κι απρόβλεπτος Κρεγκ, είναι εθισμένος στο σπιντ· και ο Βενιαμίν της οικογένειας, ο αφελής Ντάρεν, προσπαθεί να ακολουθήσει τις εγκληματικές δραστηριότητες της οικογένειας. Στην άλλη πλευρά της διαμάχης, ο αστυνόμος Λέκι αντιλαμβάνεται πως ο Τζέι διαφέρει από τους συγγενείς του και προσπαθεί να τον βοηθήσει να ξεφύγει από την επιρροή τους. Ένα οικογενειακό θρίλερ, το οποίο διερευνά τις αναπόφευκτες παράπλευρες συνέπειες –και απώλειες– του εγκλήματος, με τις εντάσεις και τη βία να κλιμακώνονται εσωτερικά κι εξωτερικά σ’ έναν προδιαγεγραμμένο μονόδρομο χωρίς εμφανή διέξοδο.

Μια φιλόδοξη, νιχιλιστικής διάθεσης, σπουδή επάνω στην παρακμή μιας αυστραλιανής οικογένειας εγκληματιών, εμπλουτισμένη με νουάρ αποχρώσεις και άκρως ρεαλιστικές ερμηνείες.

Φιλμογραφία
2006 Ezra White, LL.B. (μμ)
2007 Crossbow (μμ)
2008 Netherland Dwarf (μμ)
2008 Solo (ντοκ)
2009 Inside the Square (μμ ντοκ)
2010 Animal Kingdom

Βραβεία
Βραβείο «World Cinema» της Κριτικής Επιτροπής, Sundance Film Festival 2010




Donkeys / Γάιδαροι
Μεγ. Βρετανία-Δανία, 2010, HDCAM Έγχρωμο, 78’

Σκηνοθεσία: Morag McKinnon / Μόραγκ Μακ Κίνον. Σενάριο: Colin
McLaren. Ηθοποιοί: James Cosmo (Alfred), Brian Pettifer (Brian), Martin
Compston (Stevie), Kate Dickie (Jackie)

Ο 64χρονος Άλφι, ένας ιδιότροπος συνταξιούχος, έχει να μιλήσει με την κόρη και την εγγονή του μία δεκαετία. Καθώς συνειδητοποιεί ότι η υγεία του φθίνει και προτού ξεκινήσει ένα πολυπόθητο ταξίδι στην Ισπανία με τον καλύτερό του φίλο Μπράιαν, αποφασίζει να τα ξαναβρεί με την οικογένειά του. Οι προσπάθειές του, κάποιες από τις οποίες αποκαλύπτουν σκοτεινά οικογενειακά μυστικά, είναι ταυτόχρονα αδέξιες, τρυφερές και αδίστακτες. Το φλεγματικό χιούμορ της ταινίας διαποτίζει τις ανθρώπινες συναλλαγές και ελαφραίνει τη δραματική διάσταση των καταστάσεων. Οι ηθοποιοί όχι μόνο φέρουν σε πέρας αυτό το διττό έργο με αυτοπεποίθηση, αλλά πετυχαίνουν να δημιουργήσουν συλλογικά μια ομάδα αξιαγάπητα ατελών και απόλυτα πιστευτών χαρακτήρων. Οι Γάιδαροι είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας με τίτλο Advance Party Project (μετά τον Κόκκινο δρόμο της Άντρια Άρνολντ), ενός πρότζεκτ που επινόησε ο Λαρς φον Τρίερ και που περιλαμβάνει τη δημιουργία τριών σκωτσέζικων ταινιών με τους ίδιους χαρακτήρες, τους οποίους υποδύονται οι ίδιοι ηθοποιοί.

Δράμα και κωμωδία συνυπάρχουν σε μια ταινία που αψηφά τις δραματουργικές συμβάσεις και συγκινεί με έναν αλησμόνητο τρόπο. Πειραματικού ύφους αναζητήσεις και καταβολές από το Δόγμα, εμπλουτίζουν μοναδικά το ύφος του Donkeys.

Φιλμογραφία
1995 3 (μμ)
1998 Home (μμ)
1999 Comedy Lab (TV)
2000 Birthday (μμ)
2003 Buried (TV)
2002 Nice Guy Eddie (TV)
2006 The Innocence Project (TV)
2010 Donkeys




Erratum / Το παρόραμα
Πολωνία, 2010, 35mm Έγχρωμο, 95’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Marek Lechki / Μάρεκ Λέχκι. Ηθοποιοί: Tomasz Kot (Michal), Ryszard Kotys (πατέρας του Μίχαλ), Tomasz Radawiec (Zbyszek), Janusz Michalowsky (αστυνόμος), Karina Kunkiewicz (Magda)

Καμιά φορά γίνονται λάθη, τα οποία, όσο τραγικά κι αν είναι, παρουσιάζονται ως ευκαιρίες για να διορθώσει κανείς ή να αλλάξει τη ζωή του – αρκεί κανείς να τις αδράξει. Ο Μίχαλ αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη όπου μεγάλωσε για να παραλάβει το αυτοκίνητο του αφεντικού του. Στο δρόμο του γυρισμού χτυπάει κατά λάθος έναν ηλικιωμένο άντρα, ο οποίος πεθαίνει. Ο Μίχαλ πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα, παραδέχεται την ευθύνη του, αλλά επειδή κανείς δεν έχει αναζητήσει τον άντρα αφήνεται ελεύθερος. Μέχρι να διορθωθεί η ζημιά που προκλήθηκε στο αμάξι από το ατύχημα, ο Μίχαλ περιπλανάται στην πόλη, συναντά τον παλιό του κολλητό, προσπαθεί να εξομαλύνει τη σχέση με τον πατέρα του, αλλά κυρίως αναζητά να βρει κάποιον που να γνώριζε τον νεκρό άνθρωπο. Χωρίς να το καταλαβαίνει, ο Μίχαλ αρχίζει σιγά σιγά να διορθώνει όλα όσα τον απασχολούσαν τόσα χρόνια, σ’ αυτήν την ιστορία ελπίδας και ανθρωπιάς.

Το λάθος και η επανόρθωση, διλήμματα συνείδησης και «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» με το παρελθόν, αναδύονται λακωνικά μέσα από ένα ευφυές σενάριο που θίγει αιχμηρά τους οικογενειακούς δεσμούς.

Φιλμογραφία
2002 The Astronomer (μμ)
2002 My Town
2010 Erratum




Jean Gentil / Ζαν Ζαντί, ένας καλός άνθρωπος
Μεξικό - Δομινικανή Δημοκρατία - Γερμανία, 2010, 35mm Έγχρωμο, 84’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Laura Amelia Guzman, Israel Cardenas / Λάουρα Αμέλια Γκουσμάν, Ισραέλ Κάρδενας. Ηθοποιοί: Jean Remy Genty (Jean Remy), Yanmarco King Encarnacion (Yanmarco), Paul Henri Presume (Polo), Nadal Walcott (επόπτης), Lys Ambroise (Ciryl)

Ο Ζαν, μεσήλικας καθηγητής, είναι ένας από τους πολλούς Αϊτινούς που έχουν μεταναστεύσει στη Δομινικανή Δημοκρατία για να βρουν μια οποιαδήποτε δουλειά. Είναι ένας καλόκαρδος άνθρωπος και ευλαβής χριστιανός, μόνος του στον κόσμο, ο οποίος διαρκώς δοκιμάζεται και κατατρώγεται από τη σιωπηλή απελπισία της ζωής του. Εγκαταλείπει την πόλη και ταξιδεύει στην ύπαιθρο για να βρει μια δουλειά που να του ταιριάζει καλύτερα, αλλά μπροστά στην εκθαμβωτική ομορφιά της φύσης, την αστραφτερή θάλασσα και την πλούσια βλάστηση, ο Ζαν νιώθει ακόμα πιο μόνος, ακόμα πιο παράταιρος μέσα στον κόσμο. Η δοκιμασία του Ζαν –αυτή της σύγχρονης μετανάστευσης και της περιθωριοποίησης του μετανάστη– παίρνει εδώ το πιο ανθρώπινο και ειλικρινές της πρόσωπο, το οποίο φέρει με τεράστια αξιοπρέπεια και ευγένεια ο ήρωας της ταινίας.

Ο ήρωας της ταινίας, ένας σύγχρονος Οδυσσέας, είναι ένας μετανάστης που παραδίδει μαθήματα αξιοπρέπειας, περνώντας μέσα από υπαρξιακές συμπληγάδες, θύμα της διεθνούς οικονομικής κατάστασης και της απομόνωσης.

Φιλμογραφία
Λάουρα Αμέλια Γκουσμάν
2003 El paciente de la uno (μμ)
2004 Las ultimas horas de un cerdo (μμ ντοκ)
2007 Cochochi
2010 Jean Gentil

Φιλμογραφία
Ισραέλ Κάρδενας
2007 Cochochi
2010 Jean Gentil

Βραβεία
Ειδική Μνεία Κριτικής Επιτροπής Οριζόντων, Φεστ. Βενετίας 2010




Jo pour Jonathan / Ζο όπως Ζονατάν / Jo for Jonathan
Καναδάς , 2010, 35mm Έγχρωμο, 81’

Σκηνοθεσία: Maxime Giroux / Μαξίμ Ζιρού. Σενάριο: Alexandre Laferriere, Maxime Giroux. Ηθοποιοί: Raphael Lacaille (Jonathan), Jean-Sebastien Courchesne (Thomas), Vanessa Pilon (Alexandra), Jean-Alexandre Letourneau (Samuel), Keven Noel (ανταγωνιστής), Eliane Gagnon (Cynthia),
Andree Vachon (μητέρα)

Οι πράξεις συνοδεύονται αναπόφευκτα από συνέπειες και ο Zο πρόκειται σύντομα να νιώσει το βάρος τους. Μεγαλώνοντας πλάι στον μεγάλο του αδελφό, ο θαυμασμός του γι’ αυτόν είναι τόσο μεγάλος που ο Ζο υιοθετεί, ή τουλάχιστον προσπαθεί να υιοθετήσει, τις ίδιες συνήθειες. Μία απ’ αυτές είναι και οι παράνομοι αγώνες αυτοκινήτων, στους οποίους ο Ζο αρχίζει να συμμετέχει, παρόλο που δεν έχει δώσει ακόμα εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης. Μια στιγμή παρόρμησης από πλευράς του Ζο και του φίλου του έχει ως αποτέλεσμα την ανάμιξη του αδελφού του – με απρόσμενη, τραγική κατάληξη. Ο Ζο νιώθει πως πρέπει να αντιδράσει, αλλά η απόφαση που θα πάρει θα αλλάξει τα πάντα, για πάντα. Μια ταινία που πραγματεύεται τη σχέση των νέων με τα αυτοκίνητα χωρίς να κρίνει τις επιλογές τους, εστιάζοντας στη ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων και όχι στη δράση και την ταχύτητα.

Παγιδευμένοι στα μίζερα προάστια του Κεμπέκ, έφηβοι «επαναστάτες χωρίς αιτία» ρίχνονται σε μια ξέφρενη κούρσα, όπου η ωρίμανση και η υπευθυνότητα οδηγούν σε αδιέξοδο.

Φιλμογραφία
2005 Le rouge au sol (μμ)
2006 Les jours (μμ)
2008 Demain
2010 Jo pour Jonathan




Le quattro volte / Οι τέσσερις φορές / The Four Times
Ιταλία – Γερμανία – Ελβετία, 2010, 35mm Έγχρωμο, 88’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Michelangelo Frammartino / Μικελάντζελο Φραμαρτίνο. Ηθοποιοί: Giuseppe Fuda (ο βοσκός), Bruno Timpano (ο καρβουνιάρης), Nazareno Timpano (ο δεύτερος καρβουνιάρης)

Ένας ηλικιωμένος βοσκός κατοικεί σ’ ένα ήσυχο μεσαιωνικό χωριό, κουρνιασμένο ψηλά στους λόφους της Καλαβρίας στη Νότιο Ιταλία. Είναι άρρωστος και κάθε μέρα παίρνει σαν φάρμακο σκόνη από το δάπεδο της εκκλησίας, διαλυμένη μέσα σε νερό. Όταν ο βοσκός πεθαίνει, ένα κατσικάκι γεννιέται, εξασφαλίζοντας έτσι την αέναη συνέχιση του κύκλου της ζωής. Το νεαρό κατσίκι βγαίνει να βοσκήσει – δίπλα στα βοσκοτόπια του ένα αρχαίο, μεγαλοπρεπές έλατο αλλάζει με τις εποχές. Όταν το δέντρο δεν θα έχει πια ζωή μέσα του, θα γίνει κάρβουνο με την πατροπαράδοτη μέθοδο των καρβουνιάρηδων και θα ζεστάνει το χωριό. Σ’ αυτό το ποιητικό υβρίδιο μυθοπλασίας-ντοκιμαντέρ, οι αμετάβλητες παραδόσεις μιας αιωνόβιας τοποθεσίας –παραδόσεις ανθρώπινες, όσο και βασισμένες στους κύκλους της ζωής της Γης– απαθανατίζονται στην ομορφιά και την απλότητά τους. Η φύση είναι ταυτόχρονα η απόλυτη πραγματικότητα κι ένας μυστικιστικός οργανισμός.

Ο κύκλος της ζωής σε αέναη αναγέννηση, αποτυπωμένος μινιμαλιστικά, σιωπηλά και ποιητικά. Ένα κινηματογραφικό φιλοσοφικό δοκίμιο που κυριολεκτικά αγγίζει την ουσία της ύπαρξης.

Φιλμογραφία
2003 Il dono/The Gift
2007 Le quattro volte/The Four Times


Βραβεία
- Βραβεία Χρυσή Φρατέρκουλα & FIPRESCI, Reykjavik IFF 2010
- Βραβείο CineVision, Filmfest Munchen 2010
- Βραβεία Κοινού, Διεθνούς Κινηματογραφικού Οδηγού, Wroclaw IFF 2010
- Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Motovun Film Festival, Croatia 2010




Limbo
Νορβηγία, 2010, 35mm Έγχρωμο, 105’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Maria Sodahl / Μαρία Σένταλ. Ηθοποιοί: Line Verndal (Sonia), Henrik Rafaelsen (Jo), Bryan Brown (Daniel), Lena Endre (Charlotte), Catherine Emmanuel (Lorraine), Arnold Goindhan (Omari), Garrett Schenck (Doyle), Jane Willingham (κυρία Doyle)

Δεκαετία του 1970. Η νορβηγίδα Σόνια και τα δυο της μικρά παιδιά φτάνουν στο Τρινιντάντ, όπου ο άντρας της εργάζεται ως μηχανικός γεωτρήσεων πετρελαίου εδώ κι έξι μήνες. Σ΄ αυτό το ξένο περιβάλλον, η Σόνια μυείται σ’ ένα νέο τρόπο ζωής –πολυτελή αλλά νωθρό– και σ’ ένα νέο ηθικό κώδικα, δημιούργημα των εκπατρισμένων αντρών, τον οποίο τηρούν κατά γράμμα οι αργόσχολες γυναίκες τους. Τα αισθησιακά, ηλιόλουστα εξωτερικά πλάνα της ζωής στο Τρινιντάντ έρχονται σε αντίθεση με τα ψυχρά εσωτερικά των σπιτιών, όπου οι ζωές των ξένων βασίζονται σε εύθραυστα προσωπεία. Όταν η Σόνια συνειδητοποιεί πως μέρος της νέας αυτής ζωής συνεπάγεται και την απιστία του άντρα της, αδυνατεί ν’ αντέξει την ηθική διάλυση που την περιβάλλει. Η ταινία σκιαγραφεί ρεαλιστικές, αυθεντικές σχέσεις, που εντείνονται από το σαγηνευτικό και πολιτισμικά μοναδικό αυτό περιβάλλον, από τις αντιθέσεις που γεννιούνται ανάμεσα στους χώρους και στους ανθρώπους, καθώς και από τις στιβαρές ερμηνείες, ειδικά αυτήν της λαμπερής Λίνε Βέρνταλ.

Γεωγραφικές και ανθρώπινες αποστάσεις ανάμεσα σε πολιτισμούς και ψυχές, γίνονται αφετηρία για μια εξωτικής ομορφιάς περιπλάνηση με άγνωστο, και γι’ αυτό ακριβώς σαγηνευτικό, προορισμό.

Φιλμογραφία
1989 Life Is Hard and Then You Die (μμ)
1993 Bulldozer (μμ)
2000 Vrede (μμ)
2000 Love & Hate - European Stories 1: Sara
2000 De 7 dodssyndene / The 7 Deadly Sins
2001 The Scandinavian Dream (ντοκ)
2010 Limbo


Βραβεία
Βραβείο Σκηνοθεσίας (εξ ημισείας), Montreal IFF 2010




Littlerock
ΗΠΑ, 2010, HDCAM Έγχρωμο, 83’

Σκηνοθεσία: Mike Ott / Μάικ Οτ. Σενάριο: Mike Ott, βασισμένο σε ιδέα των Mike Ott, Atsuko Okatsuka, Carl McLaughlin. Ηθοποιοί: Atsuko Okatsuka (Atsuko Sakamoto), Rintaro Sawamoto (Rintaro Sakamoto), Roberto Sanchez (Francisco), Cory Zacharia (Cory Lalwer), Brett L. Tinnes (Jordan)

Η έλλειψη επικοινωνίας και το χάσμα μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι» κατοικούν στην καρδιά της ταινίας του Μάικ Οτ, η οποία συνθέτει την εικόνα μιας άλλης, άγνωστης κι ανεξερεύνητης Αμερικής, μακριά απ’ τον τουριστικό χάρτη. Η Ατσούκο ταξιδεύει με τον αδελφό της Ριντάρο από την Ιαπωνία στην Αμερική για να επισκεφτούν το στρατόπεδο Μανζανάρ, όπου πέθανε ο παππούς τους στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν καθ’ οδόν χαλάει το αυτοκίνητό τους, τα δυο αδέλφια αναγκάζονται να μείνουν στο Λίτλροκ, μια μικρή πόλη στην καλιφορνέζικη έρημο. Η ανατροπή στο ταξίδι τους αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τα δυο αδέλφια – ο Ριντάρο θέλει να συνεχίσουν το ταξίδι τους, ενώ η Ατσούκο προτιμά να μείνει και να γνωρίσει καλύτερα τον περίεργο αυτό τόπο και τους καινούργιους της φίλους, να ακούσει τις μουσικές τους, να ερωτευτεί και να φτιάξει ενδεχομένως εκεί το καινούριο της σπίτι. Ωστόσο, στην πορεία ανακαλύπτει πως το όνειρό της απέχει πολύ από την απλή και απογοητευτική πραγματικότητα.

Μια ανεξάρτητη έκπληξη με αξιοθαύμαστη ερασιτεχνική υποκριτική φρεσκάδα, αφιερωμένη σε ένα γοητευτικό οδοιπορικό αυτογνωσίας, εκεί όπου ο ιαπωνικός πολιτισμός συναντά την αμερικανική κουλτούρα.

Φιλμογραφία
2006 Analog Days
2008 A. Effect (μμ)
2010 Littlerock


Βραβεία
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου, Βραβείο της Επιτροπής Νέων Καλύτερης Ταινίας, Rhode Island IFF 2010




Mandoo / Κουρασμένοι / Tired
Ιράκ, 2010, 35mm Έγχρωμο, 90’

Σκηνοθεσία: Ebrahim Saeedi / Εμπραχίμ Σαΐντι. Σενάριο: Ebrahim Saeedi, Hossein Abkenar. Ηθοποιοί: Rojan Mahamad (Sheelan), Shahab Fazili (Shaho), Tima Amiri (Jamileh), Avesta Khalid (Halaleh), Mahmoud Gli (ο πατέρας)

Το έτος 2004 στο Ιράκ. Η Σιλάν, μια νεαρή γιατρός κουρδικής καταγωγής που έχει μεταναστεύσει με τους γονείς της στη Σουηδία, επιστρέφει στη χώρα της μετά την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν. Ψάχνει για την υπόλοιπη οικογένειά της και τους βρίσκει καθώς εκείνοι ξεκινούν ένα σημαντικό και δύσκολο ταξίδι. Ο αγαπημένος της θείος -αδελφός του πατέρα της- έχει πάθει εγκεφαλικό και δεν μπορεί πλέον να μιλήσει. Ο ξάδελφός της, μαζί με τη γυναίκα και τη μικρή του κόρη, θέλει να μεταφέρει τον πατέρα του στο ιρανικό Κουρδιστάν, για να περάσει τα τελευταία του χρόνια στην πατρίδα του. Η Σιλάν αποφασίζει να τους συνοδεύσει, με την ελπίδα ότι θα τους πείσει να την ακολουθήσουν στη Σουηδία, μια που αδυνατεί να κατανοήσει γιατί αρνούνται την ευκαιρία μιας νέας ζωής στην Ευρώπη. Γυρισμένη κυρίως μέσα στο οικογενειακό φορτηγάκι και απ’ την οπτική γωνία του ηλικιωμένου ασθενή –ο οποίος παραμένει ακίνητος αν κάποιος δεν τον κουνήσει–, η ταινία ευδοκιμεί μέσα στην κλειστοφοβική της ένταση, η οποία δεν βασίζεται στη δράση αλλά σε αντικρουόμενα συναισθήματα και ψυχολογικές καταστάσεις.


Εσωτερικές συγκρούσεις και διλήμματα, παγιδεύουν τους ήρωες σε ένα ταξίδι κλειστοφοβικό και αφοπλιστικά ειλικρινές. Ένας τιτάνιος αγώνας ζωής που δοκιμάζεται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο καρέ της ταινίας.

Φιλμογραφία
1997 Silence Screams (μμ ντοκ)
1999 Requiem Mass (μμ ντοκ)
2001 Eclipse (μμ ντοκ)
2002 Reunion (μμ)
2003 Fire beneath the Ashes (μμ)
2009 All My Mothers (ντοκ)
2010 Mandoo




Microphone / Μικρόφωνο
Αίγυπτος, 2010, 35mm Έγχρωμο, 120’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Ahmad Abdalla / Άχμαντ Αμπντάλα. Ηθοποιοί: Khaled Abol Naga (Khaled), Menna Shalabi (Hadeer), Hany Adel (Hany), Yosra El Lozy (Salma), Ahmad Magdy (Magdy)

Μέσα από τους περιπάτους του Xάλεντ, πραγματοποιούμε μια περιπλάνηση γεμάτη ζωηρούς ήχους και χρώματα στη σύγχρονη Αλεξάνδρεια. Όταν ο Xάλεντ επιστρέφει στην πατρίδα του, απογοητευμένος από την τέως φίλη του και αποκαρδιωμένος από τον απόμακρο πατέρα του, αρχίζει να γνωρίζει γωνιές και δρόμους της πόλης, που τον οδηγούν στην ανακάλυψη ενός καινούργιου, αγνώστου ώς τότε κόσμου. Μέσα από συναντήσεις με διάφορους χαρακτήρες, το Μικρόφωνο συνθέτει ένα πορτρέτο της underground καλλιτεχνικής σκηνής της Αλεξάνδρειας: καλλιτέχνες γκράφιτι, τραγουδιστές χιπ χοπ, γυναικεία μέταλ συγκροτήματα. Ο χαρακτήρας του Xάλεντ, ο οποίος αποφασίζει να υποστηρίξει τα παιδιά αυτά, να βρει τρόπους να τους ενισχύσει οικονομικά και να προωθήσει το έργο τους, γίνεται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε διαφορετικές ιστορίες, μουσικές και εικόνες, σε μια σφαιρική και πολυεπίπεδη αναπαράσταση της νέας αυτής γενιάς καλλιτεχνών.

Η underground καλλιτεχνική σκηνή της Αλεξάνδρειας δυναμώνει τον ήχο και μας προσκαλεί να γευτούμε έναν κόσμο - για πολλούς - άγνωστο, ο οποίος ξεχειλίζει από ενέργεια, ζωντάνια, νιάτα.

Φιλμογραφία
2009 Heliopolis
2010 Microphone




Morgen / Αύριο
Ρουμανία – Γαλλία - Ουγγαρία, 2010, 35mm Έγχρωμο, 100’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Marian Crisan / Μαριάν Κρισάν. Ηθοποιοί: Andras Hathazi (Nelu), Yilmaz Yalcin (Behran), Elvira Rimbu (Florica), Dorin C. Zachei (Daniel), Molnar Levente (Ovidiu), Razvan Vicoveanu (Mircea)

O Νέλου είναι φύλακας στο σούπερ μάρκετ της Σαλόντα, μιας πόλης στα ρουμανο-ουγγρικά σύνορα, από την οποία παράνομοι μετανάστες προσπαθούν να περάσουν στη Δυτική Ευρώπη. Το πάθος του Νέλου είναι το πρωινό ψάρεμα. Μετά τη δουλειά επιστρέφει στην κακότροπη γυναίκα του. Ένα πρωινό, κι ενώ ψαρεύει, ο Νέλου βρίσκει έναν Τούρκο. Τον παίρνει μαζί του στο σπίτι, όπου του δίνει ρούχα, φαγητό και μια γωνιά να κοιμηθεί. Παρόλο που οι δυο τους δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, πετυχαίνουν μια ειλικρινή επικοινωνία, λόγω αφενός της μεγάλης ανάγκης στην οποία βρίσκεται ο Τούρκος και αφετέρου της ικανότητας του Νάλου να συμπάσχει με τον άλλο. Ο Μπεχράν, ο μετανάστης, προσπαθεί να φτάσει στη Γερμανία, όπου ζει ο γιος του, και ο Νέλου αποφασίζει να βοηθήσει όπως μπορεί. Κάθε νέα τους προσπάθεια είναι ένα νέο «Morgen», ένα νέο αύριο στα γερμανικά, τη γλώσσα της ελπίδας για τον Μπεχράν. Σ΄ αυτή τη διορατική και χαμηλών τόνων ταινία, η μετανάστευση δεν είναι το μείζον θέμα αλλά αποτελεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννιέται ένας δεσμός αυθεντικής ανθρωπιάς ανάμεσα στους δύο άντρες.

Γενναιόψυχη και διακριτική, η ταινία υμνεί την ανθρωπιά, καταργώντας εθνότητες και σύνορα, για να μεταδώσει το μήνυμα ότι το αύριο, δηλαδή η ελπίδα, είναι περισσότερο εφικτή με ατομικούς παρά με πολιτικούς όρους.

Φιλμογραφία
2008 Luni/Monday (ντοκ.)
2008 Megatron (μμ)
2010 Morgen


Βραβεία
- Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Βραβείο Οικουμενικής Κριτικής
Επιτροπής, Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Νέων, Βραβείο «Δον Κιχώτης», Locarno IFF 2010
- Βραβείο της Ισλανδικής Εκκλησίας, Reykjavik IFF 2010




Periferic / Στις παρυφές / Outbound
Ρουμανία – Αυστρία, 2010, 35mm Έγχρωμο, 84’

Σκηνοθεσία: Bogdan George Apetri / Μπογκντάν Tζόρτζε Απέτρι. Σενάριο: Tudor Voican, Bogdan George Apetri, βασισμένο σε ιδέα των Ioana Uricaru & Cristian Mungiu. Ηθοποιοί: Ana Ularu (Matilda), Ioana Flora (Lavinia), Andi
Vasluianu (Andrei), Mimi Branescu (Paul), Timotei Duma (Toma)

Η Ματίλντα έχει στη διάθεσή της μία μέρα. Είκοσι τέσσερις ώρες μέσα στις οποίες πρέπει, αφού πάει με ειδική άδεια στην κηδεία της μητέρας της, να επιστρέψει στη φυλακή όπου εκτίει την ποινή της. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα, η σκληροτράχηλη, αποφασισμένη Ματίλντα συναντά και ζητά μια χάρη από τον αδελφό και την απρόθυμη κουνιάδα της, και όταν εκείνοι αρνούνται να την βοηθήσουν, στρέφεται στον πρώην φίλο και προαγωγό της. Οι σκοποί της Ματίλντα δεν είναι ποτέ ξεκάθαροι, αλλά τα βήματά της είναι σίγουρα (όπως και η γεμάτη αυτοπεποίθηση ερμηνεία της Άνα Ουλάρου στον πρωταγωνιστικό ρόλο), σ’ αυτήν την ιστορία αναζήτησης μιας νέας ζωής, που ορίζεται από γρήγορες κι αμετάκλητες αποφάσεις.

Διαπεραστική σαν το βλέμμα της πρωταγωνίστριάς της, η ταινία καθηλώνει με φυσική ένταση και αστραπιαίο ρυθμό. Εξαίσιο δείγμα ρουμανικού κοινωνικού ρεαλισμού, στιβαροί χαρακτήρες που αναζητούν βασικά ανθρώπινα αγαθά: Φυγή, ελευθερία, λύτρωση.

Φιλμογραφία
2002 Corny (μμ)
2003 Crossing (μμ)
2006 O foarte scurta trilogie despre singuratate (μμ)
2008 Ultima zi in decembrie (μμ)
2010 Periferic

• Η ταινία προβλήθηκε στο πρόγραμμα προβολών της Αγοράς «Βαλκανικά έργα σε ανάπτυξη» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2009




Zefir / Ζεφίρ / Zephyr
Τουρκία, 2010, 35mm Έγχρωμο, 93’

• Ευρωπαϊκή πρεμιέρα

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Belma Baş / Μπέλμα Μπας. Ηθοποιοί: Şeyma Uzunlar (Zephyr), Vahide Gordum (Ay, μητέρα της Ζεφίρ), Sevinc Baş (γιαγιά), O. Ruştu Baş (παππούς), Fatma Uzunlar (Havva), Harun Uzunlar (Memo)

Η Ζεφίρ είναι ένα εντεκάχρονο κορίτσι, δυναμικό μα και κάπως αλλόκοτο, που ζει με τους παππούδες της στην αγροικία τους. Δεν έχει πατέρα και η ακτιβίστρια μητέρα της απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα – η εικόνα της μικρής για τη ζωή έχει έτσι διαποτιστεί από μια μόνιμη αίσθηση απώλειας, μια στρεβλή αντίληψη του μέλλοντος και μια απειθαρχία στα όρια της σκληρότητας. Όταν η μητέρα της επιτέλους επιστρέφει, είναι μόνο για να αποχαιρετήσει τη Ζεφίρ ξανά και να συνθλίψει μ’ αυτόν τον τρόπο τις ελπίδες του κοριτσιού για την οικογενειακή δομή που τόσο επιθυμεί. Η συναισθηματικά βίαιη ενηλικίωσή της καταγράφεται με ακρίβεια, ευγλωττία και χωρίς καμία υπερβολή, δημιουργώντας μια εξαιρετικά ατμοσφαιρική και καθηλωτική ταινία.

Μια εικαστικά αψεγάδιαστη ιστορία για τα πάθη της εφηβείας: Για την ανασφάλεια και τη μοναξιά, τη συναισθηματική αστάθεια, την απουσία και την απώλεια, μέσα σε έναν κόσμο κατ΄ επίφαση ειδυλλιακό.

Φιλμογραφία
2006 Poyraz / Boreas (μμ)
2010 Zefir / Zephyr




L’Enfance du mal / Η αρχή του κακού / Sweet Evil
Γαλλία, 2009, 35mm Έγχρωμο, 90’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Olivier Coussemacq / Ολιβιέ Κουσμάκ. Ηθοποιοί: Pascal Greggory (κύριος Van Eyck), Anais Demoustier (Celine), Ludmila Mikael (κυρία Van Eyck)

Όταν ο δικαστής Ανρί Βαν Eκ ανακαλύπτει τη δεκαπεντάχρονη Σελίν να έχει κάνει κατάληψη στο σπιτάκι του κήπου του, δεν μπορεί να φανταστεί πως αυτή η συνάντησή τους θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Προτιμώντας χίλιες φορές το σπίτι του Βαν Eκ από εκείνο των ανάδοχων γονιών της, η Σελίν πείθει, διακριτικά αλλά με αποφασιστικότητα, τον Βαν Εκ να τη φιλοξενήσει, παρά τους αρχικούς δισταγμούς της γυναίκας του Ναταλί. Σταδιακά, τα ψέματα που λέει η Σελίν βγαίνουν στην επιφάνεια, κλονίζοντας δια παντός την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους τρεις χαρακτήρες και μετατοπίζοντας διαρκώς τη συμπάθεια του θεατή απ’ τον έναν στον άλλον. Με τους ρόλους θύματος και θύτη να εναλλάσσονται, η ταινία παίζει ένα παιχνίδι με τις αντιλήψεις του θεατή περί δικαίου και ηθικής, αναδεικνύοντας τις γκρίζες αποχρώσεις τους.

Ακραίες επιθυμίες, σκοτεινές πλευρές του ανθρώπινου ψυχισμού και ισορροπίες που διαταράσσονται, συνθέτουν ένα ψυχολογικό θρίλερ με υποβλητική ατμόσφαιρα, στο οποίο πρωταγωνιστεί η ένοχη αθωότητα.

Φιλμογραφία
1991 Paroles en liberte surveillee (ντοκ)
1994 Papa revient demain (TV)
1995 Extreme limite (TV)
1996 Pas perdus (μμ)
1999 Island detectives (TV)
2000 Le Larbin (μμ)
2001 La Concierge est dans l’ascenseur (μμ)
2010 L’Enfance du mal


Βραβεία
Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας (Anais Demoustier), Karlovy Vary IFF 2010




Apnia / Άπνοια / Apnea
Ελλάδα, 2010, 35mm Έγχρωμο, 90’

Σκηνοθεσία: Άρης Μπαφαλούκας. Σενάριο: Γιάννης Τσίρος. Ηθοποιοί: Γιούλικα Σκαφιδά (Έλσα), Σωτήρης Πάστρας (Δημήτρης), Ανδριάννα Μπάμπαλη (Ανθή), Γιώργος Καραμίχος (Άρης), Ακύλλας Καραζήσης (πατέρας Δημήτρη), Ηρώ Μουκίου (μητέρα Δημήτρη).

Μέσα στο νερό όλα είναι ήρεμα. Δεν σε ακούει κανείς. Δεν χρειάζεται να μιλήσεις. Δεν χρειάζεται καν να αναπνεύσεις. Ο Δημήτρης, ένας 23χρονος κολυμβητής, γνωρίζει καλά τη λυτρωτική απομόνωση του νερού και καταδύεται συχνά στον πάτο μιας πισίνας για να αφήσει τις σκέψεις και τις αναμνήσεις του να αναδυθούν στην επιφάνεια. Η σχέση του με την Έλσα επανέρχεται συνεχώς στο μυαλό του, και ο Δημήτρης πηγαινοέρχεται μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, ανακαλώντας τις λεπτομέρειες της γνωριμίας τους – από τα πρώτα μαθήματα κολύμβησης που της έκανε, μέχρι τις οικολογικές δράσεις της Έλσας για τη σωτηρία των δελφινιών. Η εξαφάνιση της Έλσας, όμως, διαταράσσει τις ισορροπίες στην πειθαρχημένη ζωή του Δημήτρη και αποτελεί το έναυσμα για να ξεδιπλωθεί μια ιστορία για τη μνήμη, την προσωπική και συλλογική ευθύνη, τις χαμένες ευκαιρίες και την αγάπη.
Ο Άρης Μπαφαλούκας βουτά σε βαθιά νερά, δομώντας έντεχνα μια υπαρξιακής φύσης ιστορία μυστηρίου, για τους εφιάλτες, τον πόνο και την κάθαρση. Ο ήρωάς του, βγαίνει νικητής σε έναν αγώνα ζωής.

Φιλμογραφία
1995 Το ποτάμι (μμ)
1999 Blackout (μμ)
1999 Whirligig (μμ)
2001 See No Evil (μμ)
2004 0+ (μμ)
2007 Η γέννηση του ελληνικού έθνους (ντοκ)
2010 Άπνοια

• Με την ενίσχυση του ΕΚΚ




Attenberg
Ελλάδα, 2010, 35mm Έγχρωμο, 95’

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη. Ηθοποιοί: Aριάν Λαμπέντ (Mαρίνα), Βαγγέλης Μουρίκης (Σπύρος), Ευαγγελία Ράντου (Μπέλλα), Γιώργος Λάνθιμος (μηχανικός)

Η Μαρίνα έχει μεγαλώσει με τον αρχιτέκτονα πατέρα της σ' έναν μικρό βιομηχανικό οικισμό, αποκλεισμένη σχεδόν από την πραγματικότητα του υπόλοιπου κόσμου. Με εξαίρεση την ιδιόρρυθμη σχέση της με τη φίλη της Μπέλα και τη συντροφιά με τον άρρωστο πατέρα της, παρατηρεί τις ανθρώπινες συμπεριφορές από μακριά, σχεδόν με αποστροφή. Ξεναγοί της στον κόσμο των ανθρώπων είναι τα ντοκιμαντέρ για τα θηλαστικά του Ντέιβιντ Ατένμπορο, η μουσική των Suicide και τα αμήχανα μαθήματα σεξουαλικής συμπεριφοράς της Μπέλας, μέχρι που ένας νεαρός μηχανικός φτάνει στην πόλη για δουλειά. Σ' έναν ιδιόμορφο και ταυτόχρονα ιδανικό καμβά, ήτοι έναν περιβάλλοντα χώρο από τον οποίο η «κανονική» ζωή απουσιάζει, το Attenberg παιχνιδίζει με το φρέσκο –και παραπλανητικά αποστασιοποιημένο– φορμαλισμό του, για να εξελιχθεί σταδιακά σε μια συγκινητική μελέτη χαρακτήρων και σχέσεων.

Μια μαύρη κωμωδία γένους θηλυκού, με μεγάλη συναισθηματική δύναμη: Στιβαρή σαν ανθρωπολογικό πορτρέτο, σαρκαστική όσο οι διάλογοί της και ανήσυχη όπως η φρέσκια σκηνοθετική ματιά της Α.Ρ. Τσαγγάρη.

Επιλεκτική Φιλμογραφία
1994 Fit (μμ)
2001 Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ
2007 2 του Δημήτρη Παπαϊωάννου (κινημ/κή απόδοση)
2009 Αντικατοπτρισμοί (animation)
2010 Attenberg


Βραβεία
Βραβείο Coppa Volpi Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας (Arian Labed) και Τιμητική Διάκριση Lina Mangacapre, Φεστιβάλ Βενετίας 2010

• Με την ενίσχυση του ΕΚΚ



51ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
3-12 Δεκεμβρίου 2010


Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ


Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής:

• Μισέλ Δημόπουλος /Michel Demopoulos, θεωρητικός του κινηματογράφου (Ελλάδα)

Μέλη της Κριτικής Επιτροπής:


• Μοχάμετ Αλ – Νταράτζι / Mohamed Al- Daradji, σκηνοθέτης (Ιράκ).

• Σκαντάρ Κόπτι / Scandar Copti, σκηνοθέτης (Παλαιστίνη)

• Μπεχρούζ Χασέιμιαν / Behrooz Hashemian, παραγωγός (Ιράν)

• Μάρτιν Σβάιγκχοφερ / Martin Schweighofer, διευθυντής Αυστριακής Κινηματογραφικής Επιτροπής (Αυστρία)