ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥ

Φαντάσου έναν καρεκλοκένταυρο με αποκολλημένα τα πισινά του, να έρπει προς το νέο του αξίωμα. Μοιάζει με αλλόκοτο μαλάκιο, αηδιαστικά απροστάτευτο και εμετικά θλιβερό. Την ώρα που πανικόσυρτο, σπεύδει να οχυρωθεί στο νέο του κέλυφος. Ίσως, γι' αυτό και κανένας από τους γυμνόποδες αδελφούς μου, δεν το πατάει. Τόσο πολύ το σιχαίνονται.
Κώστας Ι. Γιαλίνης

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕ (Translate)

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

52ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 4-13 Νοεμβρίου 2011

ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ
Με μια λιτή τελετή άνοιξε η αυλαία του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011, στον κατάμεστο κινηματογράφο Ολύμπιον, με μουσική υπόκρουση τις μελωδίες του τετραμελούς συγκροτήματος Basement.

Κατά την έναρξη του χαιρετισμού του, ο διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης Δημήτρης Εϊπίδης, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα μας. «Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι εδώ μέσα, και πολλοί περισσότεροι έξω από αυτή την αίθουσα, αναρωτιούνται τι χρειάζονται τα φεστιβάλ και οι γιορτές τη στιγμή που η χώρα βουλιάζει», σχολίασε. Και πρόσθεσε ότι η απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι πως εάν η χώρα μας έχει ελπίδα να ξαναγεννηθεί, μπορεί να το πετύχει με πολίτες ώριμους, εξωστρεφείς, καινοτόμους, τολμηρούς, που έχουν όραμα και σχέδιο. «Χρειάζεται να ψυχαγωγούμαστε, να προσλαμβάνουμε ερεθίσματα, να κατανοούμε τον κόσμο γύρω μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να τον αλλάξουμε», τόνισε ο κ. Εϊπίδης, συμπληρώνοντας ότι, σε αυτό το πλαίσιο, οι ταινίες του 52ου ΦΚΘ «προσφέρουν υλικό για διεισδυτικές και ουσιαστικές παρεμβάσεις, για μια πρωτοποριακή ερμηνεία των κοινωνικών, πολιτικών και πολιτισμικών εξελίξεων του κόσμου γύρω μας. Και μόνο αν παρεμβαίνεις, έχει νόημα η δουλειά που κάνεις». Όπως ανακοίνωσε ο κ. Εϊπίδης, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προχωρά στην ίδρυση της Ταινιοθήκης της Θεσσαλονίκης. «Η Ταινιοθήκη της Θεσσαλονίκης είναι για εμάς ένα έργο ζωής που θα αναπτύξει και θα διευρύνει την κινηματογραφική παιδεία στην πόλη, και παράλληλα θα αξιοποιήσει τον ζωντανό πυρήνα των θεατών που το Φεστιβάλ έχει δημιουργήσει. Ένα δώρο που η Θεσσαλονίκη αξίζει για τον εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωσή της», επεσήμανε ο κ. Εϊπίδης. Καλωσορίζοντας το κοινό στο 52ο ΦΚΘ, «ένα από τα παλαιότερα Φεστιβάλ στον κόσμο, το οποίο έχει κερδίσει την αποδοχή μιας διεθνούς κοινότητας απαιτητικών θεατών και επαγγελματιών», ο διευθυντής του θεσμού δήλωσε υπερήφανος και για έναν ακόμη λόγο: για το γεγονός ότι πάνω από το μισό του προϋπολογισμού της διοργάνωσης καλύπτεται από ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ και άρα δεν επιβαρύνεται ο εθνικός προϋπολογισμός.

Στη συνέχεια, ο διευθυντής του ΦΚΘ παρουσίασε συνοπτικά τους κεντρικούς άξονες της φετινής διοργάνωσης. Πυρήνα του φεστιβάλ αποτελεί το Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα, το οποίο φιλοξενεί 15 πρώτες και δεύτερες ταινίες νέων δημιουργών απ’ όλο τον κόσμο. Επιπλέον, το πρόγραμμα της φετινής διοργάνωσης περιλαμβάνει περισσότερες από 20 ελληνικές ταινίες καθώς κι ένα πλήρες αφιέρωμα στο έργο του διακεκριμένου έλληνα σκηνοθέτη Κωνσταντίνου Γιάνναρη, ενώ επίσης το 52ο Φεστιβάλ τιμά δημιουργούς που εκφράζουν διαφορετικές πτυχές του ανεξάρτητου σινεμά: Την Αμερικανίδα Σάρα Ντράιβερ, το Δανό Όλε Κρίστιαν Μάντσεν, τον Αυστριακό Ούλριχ Ζάιντλ, τον Ιταλό Πάολο Σορεντίνο και τον Τούρκο Ερντέν Κιράλ. «Οι Ανοιχτοί Ορίζοντες είναι σταθερά προσανατολισμένοι στην αφρόκρεμα της ανεξάρτητης κινηματογραφικής σκηνής. Το τμήμα Ματιές στα Βαλκάνια προτείνει και φέτος τις σημαντικότερες βαλκανικές ταινίες πρόσφατης παραγωγής, ενώ το Πειραματικό Φόρουμ εξερευνά την ιδέα του Μύθου της Εξαφάνισης. Τέλος, φέτος στην Αγορά του ΦΚΘ σημειώνεται ρεκόρ συμμετοχών, με περισσότερους από 250 τίτλους να παίρνουν μέρος στις δράσεις της», συμπλήρωσε ο κ. Εϊπίδης.

Την επίσημη έναρξη της 52ης διοργάνωσης κήρυξε ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος τόνισε: «Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που βρίσκεται η χώρα και οι πολίτες της, επιμένουμε να κρατούμε ανοιχτό τον ορίζοντα προς την ελπίδα και το μέλλον μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου. Μπαίνοντας στις σκοτεινές αίθουσες και εγκαταλείποντας τη μαυρίλα της τηλεοπτικής τρομολαγνείας, όχι μόνο καλλιεργούμε και κρατούμε ζωντανό το κριτικό μας πνεύμα, αλλά ανοίγουμε και μια πόρτα στη ζωή, γιατί όλοι ξέρουμε ότι ο κινηματογράφος είναι ένα διάπλατα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο».

Ο κ. Μπουτάρης υπογράμμισε ότι για περισσότερο από μισό αιώνα το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία της πόλης και αποτελεί μια από τις κορυφαίες εκδηλώσεις της, με διεθνή απήχηση και ακτινοβολία. «Ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει στηρίξει το Φεστιβάλ όλα αυτά τα χρόνια και θα συνεχίσει να το κάνει με κάθε τρόπο, γιατί θεωρεί ότι είναι ένας από τους βασικούς μοχλούς στην προσπάθειά του να ανοίξει, όσο πιο πολύ μπορεί, τον ορίζοντα πολιτισμού της πόλης» είπε, εξηγώντας ότι η από μέρους του αποδοχή της θέσης του προέδρου του Δ.Σ. του Φεστιβάλ σηματοδοτεί την έμπρακτη υποστήριξη του Δήμου. Επιπλέον, ο κ. Μπουτάρης χαιρέτισε την πρωτοβουλία ίδρυσης της Ταινιοθήκης της Θεσσαλονίκης, σημειώνοντας ότι ενισχύει την επιδίωξη να δημιουργηθεί μέσα από συνεργατικές δράσεις ένα κινηματογραφικό πολιτιστικό δίκτυο, με στόχο ένα φεστιβάλ που θα διαρκεί όλη τη χρονιά και θα απλώνεται σε ολόκληρη την πόλη. Κηρύσσοντας την έναρξη του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ο κ. Μπουτάρης καλωσόρισε τους θεατές, ευχήθηκε καλή επιτυχία στους δημιουργούς και ευχαρίστησε όλους όσους εργάστηκαν υπό πολύ δύσκολες συνθήκες για την επιτυχία της διοργάνωσης.

Στη συνέχεια, ο κ. Εϊπίδης κάλεσε στο βήμα τον σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν, η νέα ταινία του οποίου με τίτλο Οι απόγονοι πραγματοποίησε πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη ανοίγοντας την αυλαία της φετινής διοργάνωσης. «Υπάρχουν πολλά πράγματα που βλέπω απόψε και με συγκινούν βαθιά», είπε ο ελληνοαμερικανός δημιουργός. Όπως εξήγησε ο ίδιος, αποδέχτηκε την πρόταση να δώσει το παρών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, όχι μόνο επειδή η παρουσίαση της ταινίας του στην Ελλάδα εμπεριείχε το συμβολισμό της υποστήριξης προς τη χώρα καταγωγής του, αλλά και επειδή, όπως σημείωσε χαρακτηριστικά «το ίδιο το Φεστιβάλ σημαίνει πολλά για μένα. Είναι η τρίτη φορά που συμμετέχω, από το 1996, και είναι πολύ σημαντικό ότι ο θεσμός αυτός με υποστήριξε ως νέο δημιουργό». Ο κ. Πέιν δήλωσε, επίσης, πως τον άγγιξαν οι απόψεις του κ. Εϊπίδη και του κ. Μπουτάρη ότι σε καιρό κρίσης θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα και υποστήριξη στην τέχνη. Αναφερόμενος στην οικογένειά του, ο κ. Πέιν, εμφανώς συγκινημένος, είπε στα ελληνικά: «Είμαι πολύ ευτυχισμένος απόψε γιατί η οικογένειά μου είναι εδώ, είναι εδώ τα 13 ξαδέρφια μου από την Αθήνα και το Αίγιο. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, σας αγαπώ πάρα πολύ». Στη συνέχεια, ο δημιουργός κάλεσε στη σκηνή του Ολύμπιον τον επίσης ελληνικής καταγωγής διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας Οι απόγονοι, Φαίδωνα Παπαμιχαήλ, υπογραμμίζοντας ότι «ήμασταν μαζί σε αυτήν εδώ την αίθουσα, και πριν από επτά χρόνια για την παρουσίαση της ταινίας Πλαγίως». Μιλώντας, τέλος, για την νέα του ταινία, ο Αλεξάντερ Πέιν επεσήμανε χαρακτηριστικά: «Την κάναμε με μεγάλη αγάπη και ειλικρίνεια».

Ακολούθησε η προβολή της ταινίας Οι απόγονοι, η οποία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Κ.Χ. Χέμινγκς και αφηγείται την ιστορία ενός πλούσιου γαιοκτήμονα (Τζορτζ Κλούνεϊ), ο οποίος έπειτα από ένα ατύχημα που αφήνει τη σύζυγό του σε κώμα, καλείται να λάβει αποφάσεις ζωής για το μέλλον της οικογένειάς του.

Την τελετή έναρξης τίμησαν με την παρουσία τους, μεταξύ άλλων, οι Σπύρος Πέγκας Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Παιδείας και Τουρισμού και Μέλος Δ.Σ. του ΦΚΘ, Φίλιος Στάγκος Γενικός Διευθυντής TV 100 και FM 100 και Μέλος Δ.Σ. του ΦΚΘ, Βικτωρία Γεωργουβέλα Σύμβουλος Πολιστικής Διαχείρισης και Μέλος Δ.Σ. του ΦΚΘ, Guy Feaux de la Croix Αναπληρωτής Πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα, Klaus Bormann Υποπρόξενος Γερμανίας, Catherine Kay Γενική Πρόξενος Η.Π.Α., Christian Thimonier Γενικός Πρόξενος της Γαλλίας στη Θεσσαλονίκη και Διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης, Alexei Anatolievich Popov Γενικός Πρόξενος Ρωσίας, Tugrul Biltekin Γενικός Πρόξενος Τουρκίας, Θεοδώρα Κωνσταντινίδου Γενική Πρόξενος Κυπριακής Δημοκρατίας, Παντελής Πετμεζάς Επίτιμος Πρόξενος Καναδά, Άγης Κυνηγόπουλος Επίτιμος Πρόξενος Λεττονίας, Αλέξανδρος Τζιτζικώστας Αντιπεριφερειάρχης Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης, Καλυψώ Γούλα Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη, Μαρία Πασχαλίδου Αντιδήμαρχος Νεότητας, Αθλητισμού & Εθελοντών, Πολυξένη Αδάμ - Βελένη Διευθύντρια Αρχαιολογικού Μουσείου, Μάκης Τρικούκης Πρόεδρος Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, Πηνελόπη Σερδάρη Καλλιτεχνική Διευθύντρια Διεθνούς Φεστιβάλ Ρόδου, Νίκος Μουσιόπουλος Αντιπρύτανης Διεθνούς Πανεπιστημίου, Peter Panes Διευθυντής Goethe Θεσσαλονίκης, Βούλα Πατουλίδου και Ole Christian Madsen, σκηνοθέτης.

Να σημειωθεί ότι το τμήμα Ανοιχτοί Ορίζοντες, το αφιέρωμα στον Ούλριχ Ζάιντλ, οι Ειδικές Προβολές, η έκθεση του Σπύρου Στάβερη και η Αγορά του 52ου Φεστιβάλ χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΕΪΝ
Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε ο ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης Αλεξάντερ Πέιν, το Σάββατο 5 Νοεμβρίου, στην Αποθήκη Γ’, στο πλαίσιο του 52ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσία του διευθυντή του Φεστιβάλ, Δημήτρη Εϊπίδη, καθώς και του επίσης ελληνικής καταγωγής συνεργάτη του δημιουργού, Φαίδωνα Παπαμιχαήλ. Η νέα ταινία του Αλεξάντερ Πέιν με τίτλο Οι απόγονοι πραγματοποίησε πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη, ανοίγοντας την αυλαία της φετινής διοργάνωσης.

Παίρνοντας πρώτος τον λόγο, ο κ. Εϊπίδης εξέφρασε τον ενθουσιασμό των συντελεστών του 52ου Φεστιβάλ για το γεγονός ότι κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν την καινούργια, πολυαναμενόμενη ταινία του Αλεξάντερ Πέιν. «Πρόκειται για μια ταινία που διαπρέπει ήδη παντού, τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική, έχει συμμετάσχει στα φεστιβάλ της Βενετίας και του Τορόντο, ενώ ήταν και η ταινία λήξης του φεστιβάλ της Νέας Υόρκης». Ο κ. Εϊπίδης σημείωσε χαρακτηριστικά ότι ο ίδιος είναι ιδιαίτερα ευτυχής για την παρουσία του Πέιν στην 52η διοργάνωση, καθώς, όπως επεσήμανε, πρόκειται για έναν φίλο του Φεστιβάλ και της Θεσσαλονίκης, έναν ελληνοαμερικανό, «ένα παιδί δικό μας, το οποίο διαπρέπει στον παγκόσμιο χώρο του κινηματογράφου και εξακολουθεί να παράγει σημαντικές ταινίες».

Εξηγώντας για ποιο λόγο έκανε τόσο καιρό να γυρίσει μια νέα ταινία, ο Αλεξάντερ Πέιν δήλωσε: «Αυτό είναι κάτι που με βασανίζει, καθώς δεν ήθελα να μου πάρει τόσο καιρό. Επί τρία χρόνια δούλευα το σενάριο μιας άλλης ταινίας, την οποία προφανώς δεν έχω κάνει ακόμη. Όταν όμως είδα ότι δε μπορούσα να βρω χρηματοδότηση, αποφάσισα να κάνω τους Απόγονους». Από τη μεριά του, ο Φαίδων Παπαμιχαήλ, διευθυντής φωτογραφίας στην ταινία Οι απόγονοι, αναφερόμενος σε αυτή τη δεύτερη συνεργασία του με τον Πέιν (μετά το Πλαγίως), αστειεύτηκε λέγοντας ότι ακόμα αναρρώνουν από εκείνη την εμπειρία, ενώ έπειτα αποκάλυψε το πώς γνωρίστηκαν στο 1996 στο Λος Άντζελες. Εκείνη η αρχική γνωριμία δεν επέφερε κάποια συνεργασία, ωστόσο οι δυο τους διατήρησαν επαφή. «Βλεπόμασταν παροδικά, στη γειτονιά, σε καφέ, ο Αλεξάντερ πήγαινε ακόμα σε σχολή κινηματογράφου. Έπειτα, ενώ εγώ βρισκόμουν σε διακοπές στην Ελλάδα με πήρε τηλέφωνο και μου πρότεινε να δουλέψω στο Πλαγίως», σημείωσε ο κ. Παπαμιχαήλ, αναλύοντας το παρασκήνιο που οδήγησε στην πρώτη τους συνεργασία.

Αναφορικά με τα κριτήρια βάσει των οποίων αναζητά διευθυντή φωτογραφίας στις ταινίες του, ο Αλεξάντερ Πέιν είπε: «Προφανώς ψάχνω ταλέντο στη φωτογραφία! Από εκεί και πέρα φυσικά, αναζητώ έναν καλό συνεργάτη και φίλο, δηλαδή κάτι που σε εμάς πηγαίνει καλά». Μιλώντας για την επόμενη συνεργασία τους, ο δημιουργός αποκάλυψε ότι θα ξεκινήσουν γυρίσματα τον ερχόμενο Μάιο. «Πρόκειται για μια μικρή κωμωδία, η οποία θα είναι ασπρόμαυρη, πράγμα που ήθελα εδώ και καιρό», σημείωσε ο κ. Πέιν.

Στη συνέχεια της συνέντευξης Τύπου, ο δημιουργός αναφέρθηκε στην συμμετοχή του Τζορτζ Κλούνι στην ταινία Οι απόγονοι. Ο κ. Πέιν παρατήρησε ότι δεν τον θεωρούσε κατάλληλο για το Πλαγίως, ενώ τον βρίσκει ιδανικό για το Οι απόγονοι, ενώ αρνήθηκε ότι είναι κλισέ να παίζει ένας όμορφος ηθοποιός σαν αυτόν στο φιλμ, λέγοντας πως «στη Χαβάη οι άνθρωποι μοιάζουν πράγματι όμορφοι». Στο σημείο εκείνο παρενέβη στην κουβέντα ο κ. Παπαμιχαήλ: «Αν δείτε π.χ. την γκαρνταρόμπα του ήρωα θα καταλάβετε πως δεν είναι κάτι το ξεχωριστό. Πάντα εστιάζαμε στο ρεαλισμό, ούτως ώστε η εικόνα να μην είναι τόσο χειριστική απέναντι στον θεατή, παρόλο που η ομορφιά του τόπου είναι από μόνη της ικανή να επηρεάζει ψυχολογικά το κοινό. Ωστόσο, για εμάς το ζητούμενο ήταν ο ρεαλισμός». Από τη μεριά του, ο Αλεξάντερ Πέιν δεν πρόσθεσε κάτι περισσότερο σχετικά με το μήνυμα της ταινίας του, υπογραμμίζοντας: «Οι άνθρωποι αφηγούνται ιστορίες για δυσλειτουργικές οικογένειες εδώ και αιώνες. Επομένως, πρέπει να δείτε την ταινία για να καταλάβετε το νόημα».

Όσον αφορά στις διαφορές ανάμεσα στον ανθρωποκεντρικό κινηματογράφο και το σινεμά της βιομηχανίας των στούντιο, ο κ. Πέιν δήλωσε: «Αισθάνομαι τυχερός που μπορώ να κάνω αυτό το σινεμά, αλλά παράλληλα καταλαβαίνω πόσο σπάνιο είναι αυτό, βλέποντας πλέον όλο και λιγότερους Αμερικανούς σκηνοθέτες να το επιχειρούν. Μέρος του μυστικού μου για να τα καταφέρνω, είναι να κρατώ το κόστος όσο πιο χαμηλά γίνεται, προκειμένου να συνεχίσω να το κάνω». Με τη σειρά του, παίρνοντας το λόγο, ο κ. Παπαμιχαήλ εστίασε στην πολιτική των μεγάλων στούντιο, τα οποία βασίζουν το εμπορικό τους κέρδος στα μεγάλα projects, με αποτέλεσμα να γυρίζονται ταινίες για ενήλικο κοινό με κόστος κάτω από 10 εκ. δολάρια. «Το ανεξάρτητο σινεμά συνεχίζει να υπάρχει κυρίως λόγω της ψηφιακής τεχνολογίας, αλλά και των ανεξάρτητων κινηματογραφιστών», παρατήρησε ο κ. Παπαμιχαήλ, και πρόσθεσε: «Γι’ αυτό μπορούν και εξακολουθούν να κάνουν ταινίες ακόμη και με 50 ή 100 χιλιάδες δολάρια προϋπολογισμό. Πράγματι, πιστεύω πως εταιρίες θυγατρικές των μεγάλων, όπως η Fox Searchlight, βασίζονται στην επιτυχία των μεγάλων στούντιο, ώστε να γυρίζουν ταινίες για το πρεστίζ, έτσι ώστε μετά τα blockbusters και τους Transformers να μας δίνουν τη δυνατότητα να κάνουμε καλές ταινίες με νόημα». Σύμφωνα με τον δημιουργό, αυτό που λείπει στο σύγχρονο σινεμά είναι ο ρεαλισμός, οι χαρακτήρες, η εγγύτητα και, στην πραγματικότητα, η ίδια η ιστορία. Ο ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης, μάλιστα, έδωσε ένα παράδειγμα μιας ταινίας η οποία σύμφωνα με την άποψή του διαθέτει όλα αυτά τα στοιχεία που τόσο του λείπουν: «Μου άρεσε πολύ τη ταινία Ένας χωρισμός του ιρανού σκηνοθέτη Ασγκάρ Φαραντί Φαραντί, φιλμ το οποίο βρίσκω σχεδόν τέλειο».

Ο κ. Πέιν αποκάλυψε ακόμα πως θέλει να κάνει μια ελληνική ταινία, με την προϋπόθεση αφού προηγουμένως έρθει στην Ελλάδα και μάθει καλά ελληνικά. Δεν παρέλειψε επίσης να αναφερθεί και στην οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα: «Είναι τρομακτικό και απογοητευτικό αυτό που συμβαίνει. Είμαι συγκινημένος που βρίσκομαι εδώ, είναι πολύ σημαντικό για μένα να μιλάω με τον κόσμο. Σε στιγμές σαν κι αυτές παρότι είμαι αμερικανός και έχω μια εντελώς διαφορετική ζωή από εσάς εδώ, νιώθω το ελληνικό DNA μου να ενεργοποιείται». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο κ. Παπαμιχαήλ, παραθέτοντας ωστόσο τη διαφορά νοοτροπίας ανάμεσα στην αμερικανική και την ελληνική κοινωνία: «Νιώθω παρόμοια με τον Αλεξάντερ. Έχω φίλους που δουλεύουν εδώ και προσπαθώ να εμψυχώσω τους ανθρώπους που γνωρίζω. Μιλάμε πολύ για το τι συμβαίνει και για τις θυσίες που κάνει ο κόσμος. Πρέπει όμως να μην απογοητευόμαστε. Στην Αμερική υπάρχουν ισχυρά σωματεία, οι άνθρωποι δουλεύουν σκληρά και έχουν συντάξεις, καλές αμοιβές, σιγουριά, υπάρχει όμως και μια τάση εχθρική απέναντι στους Έλληνες, χωρίς όμως να γνωρίζουν ακριβώς τι πραγματικά συμβαίνει εδώ».

Η συζήτηση επανήλθε στον Τζορτζ Κλούνι, με τον κ. Πέιν να χαρακτηρίζει τη συνεργασία τους ως μια υπέροχη εμπειρία, πλέκοντας το εγκώμιο για τον αμερικανό ηθοποιό: «Είναι ένας πολύ καλός σταρ, πολύ καλός επαγγελματίας ενώ είναι ταυτόχρονα και εξαιρετικά συνεργάσιμος. Αυτή είναι η δεύτερη εμπειρία μου με ηθοποιό - σταρ μετά τον Τζακ Νίκολσον». Επικεντρώνοντας στο προσωπικό όφελος που έχει από ανάλογες συνεργασίες, ο δημιουργός πρόσθεσε: «Το θετικό του να δουλεύεις με ηθοποιούς που έχουν ιδέες, καθώς έχουν κάνει τόσο περισσότερες ταινίες από μένα, είναι ότι μου δίνει ώθηση να γίνομαι καλύτερος σκηνοθέτης. Δουλεύοντας με έναν σταρ είναι σα να οδηγώ Μαζεράτι, ενώ προηγουμένως καθόμουν πίσω από το τιμόνι ενός Φίατ! Και φυσικά, είναι πάντα καλύτερο να σκηνοθετείς έναν ηθοποιό σαν τον Κλούνι, ο οποίος προηγουμένως έχει σκηνοθετήσει ο ίδιος τις δικές του ταινίες». Σχετικά με τα δύο κορίτσια που στην ταινία υποδύονται τις κόρες του Κλούνι, ο κ. Πέιν εξήγησε: «Η μεγάλη είναι ήδη επαγγελματίας ηθοποιός, γνωστή από τηλεοπτικό σίριαλ, σε αντίθεση με τη μικρή, η οποία ωστόσο αποδείχθηκε πολύ άνετη. Την εντόπισα τυχαία μέσω φίλων και γνωστών, ύστερα από 300 αποτυχημένες οντισιόν με κορίτσια τα οποία οι μητέρες τους τα είχαν δασκαλέψει πώς να παίξουν και αποδείχθηκαν απαίσιες!».

Μιλώντας για τις ελληνικές παραγωγές που έχουν διακριθεί ήδη στο εξωτερικό, ο Αλεξάντερ Πέιν ανέφερε τον Κυνόδοντα και το Attenberg, ταινίες οι οποίες έχουν βρει ανταπόκριση και διανομή στο εξωτερικό. Ο δημιουργός συνέδεσε την οικονομική κρίση με την επιτυχία των σύγχρονων ελληνικών ταινιών, υπογραμμίζοντας ότι η κρίση αποδεικνύεται συχνά πολύ ευεργετική για την τέχνη, είτε έμμεσα είτε άμεσα, γεγονός που μπορεί να γίνει μια εξαιρετική ευκαιρία για τους έλληνες κινηματογραφιστές, προκειμένου να βγουν έξω από τα σύνορα της χώρας τους. Από τη μεριά του, ο Φαίδων Παπαμιχαήλ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον Μαχαιροβγάλτη του Γ. Οικονομίδη. Στο κλείσιμο της συνέντευξης Τύπου, ο Αλεξάντερ Πέιν θυμήθηκε τα λεγόμενα του Δημάρχου Θεσσαλονίκης και Πρόεδρου του Δ.Σ. του ΦΚΘ, Γιάννη Μπουτάρη, στη χθεσινοβραδινή τελετή έναρξης του 52ου ΦΚΘ, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Χρειαζόμαστε την τέχνη και την ομορφιά της, στην οποία και πρέπει να επικεντρωθούμε».

Να σημειωθεί ότι η ταινία Οι απόγονοι, εντάσσεται στις Ειδικές Προβολές, που χρηματοδοτούνται μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου ΦΚΘ, από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ - ΕΚΘΕΣΗΣ ΣΠΥΡΟΥ ΣΤΑΒΕΡΗ
Συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση της έκθεσης του Σπύρου Στάβερη με τίτλο «Ένας κόσμος χωρίς περιθώρια» πσραγματοποίησαν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης το Σάββατο 5 Νοεμβρίου στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

«Χαίρομαι που για πολλοστή φορά συνεργαζόμαστε με το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης. Στο παρελθόν φιλοξενήσαμε στο μουσείο εκθέσεις μιας σειράς σύγχρονων καλλιτεχνών της φωτογραφίας και στην επέτειο της 52ης διοργάνωσης του Φεστιβάλ παρουσιάζουμε την έκθεση ενός σημαντικότατου έλληνα φωτογράφου», ανέφερε στον χαιρετισμό του ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Εϊπίδης. Χαρακτήρισε τη δουλειά του Σπύρου Στάβερη συναρπαστική, προσθέτοντας ότι «όλες οι περίοδοι που τον έχουν απασχολήσει παρουσιάζονται στην έκθεση με ζωντάνια και εκφραστικότητα».

Από την πλευρά του, ο διευθυντής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης
Βαγγέλης Ιωακειμίδης ανέφερε ότι στόχος του μουσείου είναι να προσεγγίζει τη φωτογραφία στις διαφορετικές χρήσεις της. «Η συνεργασία που χτίσαμε με το Φεστιβάλ εξελίσσεται πολύ καλά» σημείωσε, προσθέτοντας ότι φιλοδοξία των δύο φορέων είναι να δημιουργηθεί ένα μικρό τμήμα εντός του Φεστιβάλ, αφιερωμένο στη φωτογραφία και στις ταινίες που γίνονται από φωτογράφους. Αναφορικά με την αναδρομική έκθεση φωτογραφίας του Σπύρου Στάβερη, ο κ. Ιωακειμίδης τόνισε ότι «πρόκειται για μια συνολική προσέγγιση του έργου του, από τα πρώτα του βήματα, όταν ζούσε στο Παρίσι, τις εργασίες του που ήταν παραγγελίες για περιοδικά, τα ταξίδια του στο Αιγαίο και σε 10 χώρες του κόσμου, μέχρι φωτογραφίες που τράβηξε κατά τη διάρκεια ενός 24ωρου, είτε ήταν η κηδεία του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου ή του Στράτου Διονυσίου, είτε η δίκη στο ειδικό δικαστήριο». Όπως παρατήρησε «η ιδιομορφία του Στάβερη είναι ότι συνέδεσε το όνομα με τον περιοδικό Τύπο και τον εκδότη Στάθη Τσαγκαρουσιάνο. Τελικός αποδέκτης των έργων του ήταν οι αναγνώστες περιοδικών όπως το Symbol, το Lifo και άλλα».

«Αποδέχτηκα με χαρά την πρόσκληση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης γιατί με επανασυνδέει με το παρελθόν μου, με πάει πίσω στην εποχή που ‘κολυμπούσα’ στις ταινίες», είπε από την πλευρά του ο φωτογράφος Σπύρος Στάβερης, αποκαλύπτοντας ότι ο κινηματογράφος ήταν το απωθημένο του. «Ήθελα να πάω κάποια στιγμή προς αυτή την κατεύθυνση και είναι αρκετά σημαδιακό το ότι επιστρέφω στις παλιές μου αγάπες», πρόσθεσε. Στη συνέχεια παραδέχτηκε ότι παλιότερα δεν είχε ιδιαίτερη επιθυμία να πραγματοποιεί εκθέσεις, κάτι που άλλαξε με τα χρόνια. «Σήμερα, στην κατάσταση παρακμής και κατάρρευσης των πάντων είναι εκπληκτικό το ότι συναντηθήκαμε και συνεργαστήκαμε για αυτή την έκθεση», υπογράμμισε. Μάλιστα, κατά τον ίδιο αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα συγκυρία ότι η 52η διοργάνωση φιλοξενεί έκθεση των έργων του και ένα αφιέρωμα στο σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Γιάνναρη. «Με τον Γιάνναρη και τον κ. Εϊπίδη μας συνδέει ένα κοινό παρελθόν. Συναντιούνται στο Φεστιβάλ, τρεις εμιγκρέδες που μοιράζονται το ίδιο πάθος, την ίδια αλήθεια και μια ριζοσπαστική θεώρηση των πραγμάτων, την αγάπη τους για τη χώρα και την απόσταση από αυτήν. Είναι αστείο ότι τουλάχιστον εγώ και ο Δημήτρης Εϊπίδης, υποθέτω και ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης, κατηγορηθήκαμε για ανθελληνισμό!», είπε χαρακτηριστικά.

Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με το τι μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον του, μετά από τόσα χρόνια πίσω από τον φακό παραδέχτηκε ότι υπάρχουν ελάχιστα πράγματα που μπορούν να τον ξαφνιάσουν. «Στα πρώτα μου βήματα, όταν δεν μου περνούσε από το μυαλό ότι θα γίνω φωτογράφος, είχα νιώσει το κάλεσμα του δρόμου. Στην πορεία έχασα λίγο την επαφή και τώρα, με την κρίση στον Τύπο, νιώθω και πάλι το κάλεσμα του δρόμου. Με ενδιαφέρει η κουλτούρα της πόλης, η μαγεία της. Έχει ασκηθεί τόσο πολύ το μάτι που όταν βγω με μια μηχανή μπορώ να δω απειροελάχιστα πράγματα που με ξαφνιάζουν. Αυτό μπορεί να είναι ένα έντονο ρούχο, μια έκφραση προσώπου, δυο περαστικοί που διασταυρώνονται, οτιδήποτε».

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα της περιόδου 1982-2011, μέσα από ενότητες «Η Αρχή», «Η Αναζήτηση», «Το Θέαμα», «Οι Πρωταγωνιστές», «Τα Παρασκήνια», «Η Γιορτή», καθώς και μια ταινία για το έργο και την πορεία του δημιουργού, διάρκειας 21’, σε σκηνοθεσία του Πάνου Θωμαϊδη. Η μονογραφία «Ένας κόσμος χωρίς περιθώρια. Σπύρος Στάβερης 1982-2011» από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης πρόκειται να κυκλοφορήσει από τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011. Η έκθεση χρηματοδοτείται μεταξύ άλλων δράσεων του 52ου ΦΚΘ από την Ευρωπαϊκή Ένωση - Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2007-2013.

Δεν υπάρχουν σχόλια: